9 نوامبر 1934، ستاره‌شناس آمریکایی، کارل سیگن، متولد شد. شناخته‌شده‌ترین مشارکت علمی او، تحقیقاتش درمورد امکان حیات فرازمینی، ازجمله نمایش تجربی تولید اسیدهای آمینه از مواد شیمیایی اساسی توسط تشعشع است.

سیگن در کشف این که جو زهره بسیار گرم و متراکم است، کمک کرد و شواهدی یافت که قمر زحل تیتان حاوی اقیانوس‌هایی است که مواد سازنده حیات را در خود جای داده است.

او طرفدار صریح جستجوی حیات فرازمینی، ازجمله ارسال کاوشگر به سیارات دیگر و به‌کارگیری تلسکوپ‌های رادیویی بزرگ برای سیگنال‌های موجودات بیگانه هوشمند بود. سیگن اولین پیام‌های فیزیکی ارسال‌شده‌ به فضا، پلاک پایونیر و رکورد طلایی وویجر را جمع‌آوری کرد.

سیگن که در ابتدا استادیار دانشگاه هاروارد بود، بعداً به کرنل نقل مکان کرد؛ جایی که بیشتر دوران حرفه‌ای خود را در آنجا گذراند. او بیش از 600 مقاله علمی منتشر کرد و نویسنده یا ویراستار بیش از 20 کتاب بود.

او بیشتر دوران حرفه‌ای خود را به عنوان استاد نجوم در دانشگاه کرنل گذراند و در آنجا آزمایشگاه مطالعات سیاره‌ای را مدیریت کرد.

سیگن و آثارش جوایز و افتخارات متعددی را دریافت کردند، ازجمله مدال خدمات عمومی ممتاز ناسا، مدال رفاه عمومی آکادمی ملی علوم، جایزه پولیتزر برای عموم غیرداستانی، دو جایزه امی، جایزه پی بادی و جایزه هوگو.

کارل سیگن سه‌بار ازدواج کرد و صاحب پنج فرزند شد. او پس از ابتلا به میلودیسپلازی، در 20 دسامبر 1996 بر اثر ذات‌الریه درگذشت.