دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، روز یکشنبه، 27 اکتبر 2019، طی یک کنفرانس مطبوعاتی در اتاق دیپلماتیک سفید… [+] مجلس در واشنگتن، دی سی، ایالات متحده، در روز یکشنبه، 27 اکتبر 2019 صحبت می کند. ترامپ گفت که ابوبکر البغدادی پس از مرگ یورش نظامی ایالات متحده به شمال سوریه که رهبر داعش را در آخرین لحظات خود “در ترس کامل، در وحشت و وحشت کامل” قرار داد. عکاس: کریس کلپونیس/سیپا آمریکا/بلومبرگ
© 2019 بلومبرگ فاینانس LP
“اجازه دهید شخص دیگری بر سر این شن های طولانی آغشته به خون بجنگد.” پس از خروج نیروهای آمریکایی از شمال سوریه، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا چنین گفت. اعلامیه او در 6 اکتبر به ترکیه برای عبور از مرز سوریه و یورش به شهرهای کردنشین چراغ سبز نشان داد.
حمله ترکیه برای هفته ها ادامه یافت و تقریباً یک شبه بیش از 300000 پناهنده ایجاد کرد. با کشته شدن کردها، مسیحیان سریانی و سایر جمعیت های محلی، تعداد کشته ها افزایش می یابد. دستکم 100 جنگجوی داعش از محبوس ی.پ.گ سوریه، نیروهای دفاعی در مناطق تحت کنترل کردها فرار کرده اند. شورشیان سوری تحت حمایت ترکیه متهم به ارتکاب جنایات هستند. کردها فرار کرده‌اند و بشار اسد، رئیس‌جمهور سابق سوریه، به‌عنوان یک نجات‌دهنده بعید ظاهر می‌شود، در حالی که نخست‌وزیر ترکیه و روسیه میانجی‌گری می‌کنند تا آتش‌بس و کنترل شمال سوریه را در دست بگیرند.
جمعیت کرد در سرتاسر منطقه که عمدتاً در سوریه، عراق، ترکیه و ایران زندگی می‌کنند، عقب‌نشینی آمریکا را اقدامی خیانت‌آمیز می‌دانند.
این توالی فاجعه بار از وقایع توسط پرزیدنت ترامپ به عنوان یک “موفقیت” توصیف شد. حتی خودش هم این را دروغ می داند.
به همین دلیل است که در 22 اکتبر – 17 روز پس از اینکه ترامپ به نیروهای آمریکایی مستقر در سوریه دستور داد بالاخره «به خانه بازگردند» – او اعلام کرد که قصد دارد آنها را برای تامین امنیت میادین نفتی سوریه بازگرداند. در عراق همسایه، نیروهای آمریکایی در حال عقب نشینی از سوریه با سنگ پرتاب شدند. کردهای آنجا مذاکراتی را با ایران درباره تجارت نفت آغاز کرده اند.
تنها چند روز بعد، در 27 اکتبر، رئیس جمهور ترامپ اعلام کرد که نیروهای آمریکایی ابوبکر البغدادی، رهبر داعش را در شمال غرب سوریه کشته اند. این موج اخیر درگیری در خاورمیانه چگونه بر تعادل انرژی منطقه و امنیت انرژی جهانی تأثیر می گذارد؟
تقسیم غنایم انرژی
علیرغم خشونت های مجدد، جنگ داخلی سوریه (2011-2018) عملاً به لطف کردهای سوریه و عراق که بلای معروف به دولت اسلامی (همچنین به عنوان داعش یا داعش شناخته می شود) را شکست دادند. اسد و متحدانش پیروز شدند. و غنایم به سوی پیروز می رود.
ایرانی ها و روس ها اکنون بیش از هر زمان دیگری بر میادین نفت و گاز منطقه کنترل دارند. این شامل نفوذ بر شریان های انرژی حیاتی است که اروپا و آسیا را تغذیه می کنند. از جمله این خط لوله مهم نفت بین کرکوک عراق و جیهان ترکیه است. پس از یک تلاش ناموفق برای استقلال کردستان عراق در سال 2017، دولت مرکزی عراق و شبه نظامیان شیعه مورد حمایت ایران، پالایشگاه نفت کرکوک را به زور از کردها تصرف کردند. ایالات متحده و اتحادیه اروپا کاری جز ابراز نارضایتی نکردند، اساساً متحدان کرد را زیر اتوبوس انداختند و قدرت بیشتری را به ایران واگذار کردند.
بنابراین کردها نزد روسها رفتند. در سال 2018، غول انرژی روسی Rosneft هم در بازسازی زیرساخت انرژی کردستان عراق که پس از سال ها جنگ علیه داعش آسیب دیده بود، سرمایه گذاری کرد و به بازسازی آن کمک کرد. تا پایان سال، تولید نفت بهبود یافته و صادرات از سر گرفته شده بود. حتی صادرات نفت به ایران با وجود چندین وقفه تا اوایل سال 2019 از سر گرفته شد.
برای اینکه همه اینها را متفاوت بگوییم: مسکو، تهران و بغداد اختلافات خود را حل کردند و پس از داعش صادرات نفت را از سر گرفتند. واشنگتن هیچ نقشی نداشت.
امپراتوری تنها
این حرکت ناگهانی سیاست خارجی ایالات متحده را در چارچوب قرار می دهد. ترامپ می‌خواهد از سوریه خارج شود، اما نمی‌تواند، زیرا این امر باعث می‌شود روسیه به عنوان تزار نفتی بلامنازع سوریه و عراق باقی بماند. در مورد روس ها هر چه می خواهید بگویید. آنها شرکای شایسته ای در ایجاد زیرساخت های انرژی منطقه بوده اند.
سوریه کمی بیش از 30000 بشکه در روز نفت صادر می کند که عمدتاً به اروپا می رسد. این تولید متوسط نفت در مقایسه با اهمیت استراتژیک انرژی آن کمرنگ است. برخی جنگ در سوریه را به دلیل طرح های سودآور برای ایجاد خط لوله بین ذخایر عظیم نفت و گاز در خلیج فارس از یک سو و اروپا از سوی دیگر مقصر می دانند. فقط زمان نشان خواهد داد که آیا اکنون پایان “جنگ خط لوله” است یا خیر.
هنوز صادرات نفت یک چهارم تولید ناخالص داخلی سوریه را تشکیل می دهد. این صنعت در سطح ملی با سرمایه گذاری اروپایی، چینی و هندی اداره می شود. میادین نفتی سوریه در جنوب شرقی استان دیرالزور، منطقه عربی هم مرز با عراق و تحت کنترل اسد متمرکز شده است. خطر آتش سوزی زیاد است. ایالات متحده در حال حاضر ضعیف شده است و مداخلات نظامی آن در یمن محکومیت گسترده بین المللی را برانگیخته است. به گفته ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، سلطه ایالات متحده پس از اشتباهات “معمولی یک امپراتوری” پایان می یابد.
پس از بغدادی: بازگشت به جنگ نفت؟
دام های پلیسی در میادین نفتی خاورمیانه بسیار زیاد است، از جمله: خزش ماموریت، باتلاق و بازگشت به جنگ بی پایان. با هماهنگی کردهای سوریه و با وجود ترک آنها، نیروهای آمریکایی در 27 اکتبر، ابوبکر البغدادی رهبر داعش را در شمال غرب سوریه کشتند. او در آخرین پایگاه مخاطره آمیز شورشیان سوریه، ادلب، که درگیر جنگ بین اسد، رئیس جمهور سوریه و اردوغان، رئیس جمهور ترکیه است، گیر افتاده بود. آمریکایی‌ها امروز مثل همیشه درگیر سرنوشت سوریه هستند، اما در این روند قدرت را واگذار کرده‌اند.
این تحولات در بیانیه گیج کننده پرزیدنت ترامپ در 28 اکتبر به اوج خود رسید، “ما نفت را نگه می داریم… شاید… با اکسون موبیل یا یکی از شرکت های بزرگ ما قراردادی ببندیم تا به آنجا برود و آن را به درستی انجام دهد.” تحلیلگران ادعا می کنند که این کنوانسیون چهارم ژنو (1955) که ایالات متحده آن را امضا کرده است و قانون جنایات جنگی ایالات متحده در سال 1996 را نقض می کند. علاوه بر این، انجام این کار نشان دهنده بازگشت به درگیری با دمشق است. غارت نفت سوریه ممکن است «پرداختی» برای تامین امنیت میادین نفتی تلقی شود. اما ایالات متحده در حال حاضر بزرگترین تولید کننده نفت جهان است. سناریوی محتمل‌تر این است که واشنگتن دوباره به اقتصاد جنگ خدمت می‌کند و جنگ نفتی دوباره در فهرست غذاها است.
با فقدان یک سیاست خارجی منسجم در سوریه، مشخص نیست که آیا دولت ترامپ و شاهین های واشنگتن قصد دارند امنیت انرژی در منطقه را امروز تقویت کنند یا به خطر بیاندازند. در نهایت، اگر و زمانی که آمریکایی‌ها برای تامین امنیت میادین نفتی سوریه بازگردند، کردها برای استقبال از آنها حضور نخواهند داشت.
دکتر عمران البداوی مدیر برنامه و دانشیار مطالعات خاورمیانه در گروه زبانهای مدرن و کلاسیک در کالج هنرهای لیبرال و علوم اجتماعی دانشگاه هیوستون است. تحقیقات او در زمینه تمدن عربی و اسلامی است. او دوره ای در زمینه انرژی، جامعه و خاورمیانه تدریس می کند. کار او شامل مشاوره به جوامع دولتی، حقوقی و تجاری در مورد پروژه های مرتبط با خاورمیانه است. او را می توان در توییتر EmranE@ دنبال کرد.
UH Energy مرکز دانشگاه هیوستون برای آموزش انرژی، تحقیق و رشد فناوری است که برای شکل دادن به آینده انرژی و ایجاد رویکردهای تجاری جدید در صنعت انرژی کار می کند.
من را در توییتر دنبال کنید. وب سایت من را بررسی کنید. همکاران انرژی دانشگاه هیوستون ما نماینده دانشجویان و اساتید دانشگاه هیوستون هستیم که به عنوان همکاران انرژی UH از سراسر کالج های مرتبط با انرژی منصوب می شوند تا اطمینان حاصل شود که موضوع از طیف گسترده ای از دیدگاه ها پوشش داده می شود زیرا ما به دنبال تعامل با مردم، سایر رهبران فکری و سیاست گذاران هستیم. در گفتگوی ملی درباره انرژی این دانشگاه در طیف وسیعی از زمینه‌های مرتبط با انرژی، از جمله قانون بین‌المللی منابع طبیعی و توسعه، تحقیق در زمینه علم، مهندسی، اقتصاد، تدارکات و سیاست‌های مربوط به شکستگی‌های هیدرولیک و منابع غیرمتعارف، حفاری دریایی، انرژی جایگزین، پایداری و حفظ انرژی، تخصص ارائه می‌دهد. . علاوه بر این، UH اولین برنامه مهندسی زیردریایی کشور را ارائه می‌کند، یک برنامه کوچک در انرژی و پایداری و یک نیروگاه تحقیقاتی با دو مرکز تحقیقاتی ملی با بودجه فدرال مرتبط با انرژی است – یکی در مورد ابررسانایی در دمای بالا و ذخیره انرژی الکتریکی و دیگری مرتبط با پایدار و توسعه ایمن منابع انرژی در خلیج مکزیک.”>
* استانداردهای تحریریه چاپ
* چاپ مجدد و مجوزها