معماری هنری آمیخته و الهام گرفته از طبیعت است که برای زیباتر کردن فضای شهری، راحت‌تر کردن زندگی انسان‌ها و نیاز به خلق احجام در ابعاد مختلف و نمایش قدرت ذهن به وجود آمده است. کازیو سجیما Kazuyo Sejima بانوی معمار ژاپنی و دومین زن برنده جایزه Pritzker Prize است.

جایزه Pritzker Prize یک جایزه بین‌المللی در معماری است که به صورت سالانه به معمارانی تعلق می‌گیرد که آثاری با ترکیبی از خلاقیت، استعداد ناب، بینش و احترام به انسانیت و محیط زیست را خلق کرده‌اند.

سبک هنری کازیو سجیما در معماری چه چیزی را دنبال می‌کند؟

کازیو سجیما متولد 29 اکتبر سال 1956 در ایباراکی هیتاچی ژاپن است که اکنون در سن 67 سالگی به سر می‌برد و معماری موفق است. او دفتر خود با نام کازیو سجیما و شرکا را اداره می‌کند و جوایز متعددی را در سال 2005 و 2010 از آن خود کرده است.

او در سال 1995 شرکت SANAA را به صورت مشارکتی تاسیس کرد و در سال 2010 به صورت مشترک جایزه Pritzker Prize را با همکار خود در SANAA، نیشیزاوا دریافت کرد.

کازیو سجیما به دلیل استفاده از سطوح براق و صاف، شیشه، مرمر و فلز در آثارش معروف است. ساختمان‌هایی با سطوح صاف و منظم با استفاده از عناصر مدرنیستی روز امضای او بر کارهایش است.

مجموعه کارهای برجسته او شامل طراحی ساختمان مرکز آموزش رولکس در لوزان سوئیس، موزه هنرهای تولدو در اوهایو، موزه هنرهای معاصر در نیویورک، ساختمان دیور در اومتساندو توکیو و بسیاری آثار دیگر است.

بیشتر بدانید: هنینگ لارسن؛ معماری با آثار هنری درخور در سطح دنیا

تحلیلی بر ساختمان مرکز آموزش رولکس، Rolex Learning Center

کازیو سجیما تحت شرکت معماری SANAA در سال 2010 مسئولیت طراحی مرکز آموزش رولکس در لوزان سوئیس را برعهده گرفت. این بنا مجموعه‌ای از انحناها، شیشه و بتن است که شکل زیبایی به بنا داده است. طرح سجیما در میان هزاران طرح ارائه شده توسط معماران بزرگ مانند زاحا حدید، ژان نوول و مانند آن پذیرفته شد.

این ساختمان کتابخانه‌ای عمومی و مرکز تحقیقات دانشگاه پلی تکنیک لوزان است که بین سال‌های 2007 تا 2009 تکمیل و در سال 2010 بازگشایی شد. اسپانسر این ساختمان دولت سوئیس و سرمایه گذاران خصوصی همچون رولکس، نستله، نواریتس، کردیت سوئیس و ساخت و ساز بویگس بوده‌اند.

این کتابخانه طوری ساخته شده که گنجایش 500،000 جلد کتاب را داشته باشد و یکی از بزرگترین مکان‌های علمی در اروپا به حساب می‌آید. چهار فضای بزرگ برای مطالعه به گنجایش 860 دانش آموز نیز در آن تعبیه شده است و بیش از 100 کارمند دانشگاه می‌توانند از فضای اتاق کار آن استفاده کنند.

در این کتابخانه، امکان دسترسی به بیش از 17000 کتاب الکترونیک و 10،000 ژورنال آنلاین را خواهید داشت. از دیگر فضاهایی که این کتابخانه را در بر می‌گیرد، فضایی برای برگزاری سمینارها، کارهای گروهی و ملاقات‌های کاری است.

بیشتر بدانید: استفاده مناسب از فضای پرت شهری؛ ایده‌ای نوین در شهرسازی

تحلیلی بر ساختمان Sculptural Tsuruoka city cultural hall

بنای ساختمان Sculptural Tsuruoka city cultural hall در سواحل شمال غربی ژاپن در شهر تسوروکا واقع شده است و به عنوان نقطه عطف معماری این شهر به حساب می‌آید. این بنا به سالن فرهنگی شهر تسوروکا تبدیل شده است و دقیقا در کنار مدرسه تاریخی چیدوکان 1805 قرار گرفته است.

فضای ساختمان درست در جایی طراحی شده که توسط محیطی فرهنگی و مناظر طبیعی زیبای ژاپن احاطه شده است که به اهمیت آن افزوده است و تقابلی از معماری عصر نوین در کنار معماری قدیمی و سنتی ژاپن است.

بنای ساختمان Sculptural Tsuruoka city cultural hall مجموعه‌ای احجام به هم پیوسته با سقفی غریض است که روی سختاری از قاب‌های فولادی سوار شده است. اگرچه بنا مجموعه‌ای از حجم‌های مختلف است. اما، طوری طراحی شده که بنا خیلی بزرگ دیده نشود و حس خوشایندی را برای بازدیدکنندگان فراهم کند.

تمرکز بنای سالن فرهنگی بر سالن کنسرت فوکوس کرده است و بقیه بخش‌ها حول آن ارزش پیدا می‌کنند. این بنا به عنوان اصلی‌ترین  جاذبه توریستی شهر تسوروکا به حساب می‌آید. این بنا سالن تئاتر بسیار بزرگی است که تماشاگران درآن در چندین فرم می‌توانند بنشینند.

طراحی بنای Cultural Hall از تاریخ غنی شهر الهام گرفته و کازیو سجیما سبک سایادو را در این بنا اعمال کرده است. سبک سایادو به معنای ساختن یک سازه محافظ بر بالای معبد است تا از آن در برابر عوامل خارجی محافظت کند. با الهام از این مفهوم، طراحی بنای سالن فرهنگی برای حفظ هویت محلی ساختمان قبلی انجام شده است.

این بنا توانست نیاز دانش آموزان محلی و موسسسات هنری را با خدماتی که ارائه می‌دهد برطرف کند. این اتفاق منج به گسترش بخش‌های سالن فرهنگی شد و آن احداث اتاق تمرین، تعویض لباس، سالن استراحت و کافه شد.

بیشتر بدانید: هنر اعجاب آور سانتیاگو کالاتراوا؛ معمار اسپانیایی

تحلیلی بر ساختمان مکعبی The Zollverein School of Management and Design

طراحی این بنا توسط کازیو سجیما و همکارش نیشیزاوا تحت شرکت SANAA اجرا شده است. این بنا یعنی ساختمان مدرسه مدیریت و طراحی زولورین بنایی مکعبی شکل در حومه آلمان است که در ژوئن 2006 تکمیل شده است. این ساختمان مکعبی شکل به فرم یک مکعب کامل 35 متری است که در مساحتی به ابعاد 5000 متر مربع ساخته شده است.

فضای داخلی بنا به دلیل شیشه‌های بسیار وورودی نور زیاد فضای بسیار روشنی دارد و شامل پذیرش، کافه تریا، اتاق کنفرانس، استودیو و فضای اجرای پروژه دانشجویی است. این بنا در مجموع شامل 132 پنجره در دو سایز متفاوت است که در 4 نمای آن استفاده شده است.

این ساختمان به قصد احداث مدرسه‌ای خصوصی ساخته شد. اما، نتوانست به لحاظ درآمد بازدهی خوبی برای سرمایه گذار داشته باشد تا اینکه در سال 2010 دانشگاه هنر فولوانگ اعلام کرد که می‌خواهند از فضای آن به عنوان مدرسه مدیریت استفاده کند.

نکته قابل توجه این است که در فاصله بسیار طولانی از این بنا، هیچ آسمان خراشی وجود ندارد و به صورت بنایی منحصربه‌فرد و مستقل در فضای اطراف خود قرار گرفته است.

کلام آخر

تخیل قوی و خلاقیت، درک کافی از محیط و فرهنگ یک مکان عناصر مهمی در معماری هستند که کازیو سجیما به خوبی آن را در طراحی بناهای مختلفی که تاکنون انجام داده است به کار برده است. این معمار خلاق توانسته است در سطح بین‌المللی آثار منحصر به فردی را به نمایش بگذارد که نامش را در زمره زنان موفق دنیا به ویژه در عرصه معماری قرار دهد.