به گزارش ایسنا، هر چند رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیسش دچار بحران‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی متعددی بوده است اما عملیات طوفان الاقصی، ضربه مهلکی به این رژیم اشغالگر به ویژه در حوزه اقتصاد زد. از همین رو، آسیب‌پذیری‌های اقتصادی به عنوان پاشنه آشیل فعلی این رژیم کودک کش، از سوی تحلیلگران به دقت دنبال می‌شود.

با ترور شهید اسماعیل هنیه،‌ رهبر حماس در تهران و ترور شهید فواد شکر فرمانده ارشد حزب الله لبنان در بیروت محور مقاومت اعلام کرد که پاسخ این جنایت‌ها قطعی و سنگین خواهد بود.

رهبر معظم انقلاب نیز  در پیامی به مناسب شهادت شهید هنیه با بیان این که رژیم صهیونی جنایتکار و تروریست، میهمان عزیز ما را در خانه‌ی ما به شهادت رسانید و ما را داغدار کرد، ولی زمینه‌ مجازاتی سخت برای خود را نیز فراهم ساخت، تاکید کردند:‌ ما در این حادثه‌ی تلخ و سخت که در حریم جمهوری اسلامی اتفاق افتاده است، خونخواهی او را وظیفه‌ی خود می‌دانیم.

تحلیل گران سیاسی درباره پاسخ محور مقاومت به این جنایات معتقدند که طیف گسترده‌ای از اهداف در اسرائیل وجود دارند اما بهترین هدف راه‌بردی و بلندمدت، تشدید محاصره‌ دریایی صهونیست‌ها در مدیترانه باشد. در گزارش پیشرو به پاشنه آشیل اقتصاد رژیم صهیونیستی در صورت بروز درگیری‌های نظامی گسترده تر پرداختیم.

نقش بنادر در اقتصاد  اشغالگران صهیونیست

رژیم صهیونیستی که بر اساس آمار بانک جهانی، کشور درآمد بالایی محسوب می‌شود، بخش فناوری و صنعتی توسعه یافته‌ای دارد. همچنین این رژیم، بخش کشتیرانی تجاری شامل ۶ بندر و پایانه نفتی مهم دارد. این بنادر در جنگ غزه، متحمل آسیب‌های شدیدی شدند و در صورت شعله‌ور شدن جنگ در شمال سرزمین‌های اشغالی، آسیب‌های بدتری هم خواهند دید. این بنادر عبارتند از :

حیفا بندر اصلی رژیم صهیونیستی  است که سالانه حدود ۳۰ میلیون تن بار و بیش از ۲ میلیون مسافر را جابجا می‌کند. این بندر که یکی از بزرگترین بنادر در شرق مدیترانه است، در ساحل شمالی مدیترانه در نزدیکی خلیج حیفا واقع شده و توسط دو موج شکن احاطه شده است. با ادامه تجاوزات رژیم اسرائیل به نوار غزه، اقتصاد این رژیم از جمله ترانزیت کالاها در بندر حیفا، به مانع خورد. روزنامه رای الیوم در دسامبر سال ۲۰۲۳ گزارش کرد دولت اردن، توقف استفاده از بندر حیفا برای صادرات کالاهای اردنی به بازارهای اروپا و آمریکا را علنا اعلام کرد.

بندر اشدود که در سال ۱۹۶۵ افتتاح شد، در دهانه رودخانه نهال لاخیش، تنها در ۴۰ کیلومتری تل آویو قرار دارد. این بندر، دومین بندر تجاری بزرگ رژیم صهیونیستی است که پاسخگوی محموله های فله ای، کالاهای کانتینری و نفتکشها است. صادرات و واردات مواد شیمیایی، کود، مرکبات، غلات، زغال سنگ، محموله های عمومی و خودرو از این بندر انجام می‌شود. موقعیت استراتژیک اشدود در نزدیکی مراکز تجاری رژیم صهیونیستی و شبکه‌های حمل و نقل سراسری، این بندر را به یک مرکز شلوغ تبدیل کرده است. این بندر گسترش یافته است تا بتواند کشتی‌های پاناماکس را بپذیرد و شرکت‌های بزرگ کشتیرانی از اشدود فعالیت می‌کنند. این شهر بندری به دلیل پالایشگاه نفت خود که یکی از بزرگترین پالایشگاه‌های رژیم صهیونیستی است، مشهور است. همچنین شرکت‌های داروسازی و صنایع ساختمانی را در خود جای داده است. تجهیزات رادار و ابزارهای جنگ الکترونیک نیز در اینجا تولید می شوند. بندر اشدود دارای ۵۰ هزار متر مربع انبار سرپوشیده شامل ۲۸۰۰ متر مربع انبار برای نگهداری مواد شیمیایی خطرناک است.

بندر ایلات در نزدیکی خلیج عقبه در دریای سرخ واقع شده است و می تواند انواع محموله ها را جابجا کند و همچنین خدمات نگهداری و تعمیر کشتی را ارائه می دهد. این بندر در سال ۱۹۵۵ راه اندازی شد و عمدتا برای دریافت واردات خودرو از کشورهای خاور دور استفاده می‌شود. ایلات مسیر کشتیرانی کوتاه تری را ارائه می دهد زیرا کشتی‌هایی که از رژیم صهیونیستی  حرکت می‌کنند می توانند بدون عبور از کانال سوئز، به اقیانوس هند برسند. این بندر در سال ۲۰۱۹ خصوصی شد.

بندر ایلات دروازه جنوبی رژیم صهیونیستی و ورودی دریایی آن به خاوردور و استرالیا است،  تمام فعالیت بندر ایلات فقط به شرق دور و استرالیا است و همه کشتی‌ها مجبور به عبور از باب المندب (تنگه‌ای که آسیا را از آفریقا جدا می‌کند و در کنار آن یمن قرار دارد) هستند. این بندر نسبت به بنادر مدیترانه‌ای اشکلون و حیفا اهمیت کمتری دارد اما تنها روزنه رژیم صهیونیستی به روی دریای سرخ است که از کشتیرانی از طریق کانال سوئز مصر اجتناب می‌کند. طبق گزارش وب سایت «کالکالیست» ۱۴۹ هزار خودرو در سال ۲۰۲۳، از شرق وارد ایلات شد اما از ابتدای ۲۰۲۴، حتی یک خودرو هم به این بندر وارد نشده است.

این شهر که به نام محلی نامال تل آویو شناخته می‌شود، یک مرکز تجاری معروف و یک بندر تفریحی است که می تواند چند قایق تفریحی را در خود جای دهد. بندر تل آویو در سال ۱۹۳۶ به عنوان اولین بندر رژیم صهیونیستی  در دهه ۱۹۳۰ تاسیس شد. تل آویو در سال ۱۹۳۸ با یک اسکله فعال برای پذیرش کشتی‌های کوچک و کشتی‌های ماهیگیری عملیاتی شد. با این حال، با ظهور حمل و نقل کانتینری در اواخر دهه ۱۹۰۰ و ساخت بنادر بزرگتر، این بندر متروک شد. در فاصله سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸، ساختمان‌های بندر بازسازی شدند و زیرساخت‌های آن برای تبدیل آن به یک مرکز سرگرمی، بازطراحی شدند.

بندر حضره در شمال سرزمین‌های اشغالی  و نزدیک به شهرهای تل آویو و حیفا واقع شده است. این بندر، تاسیساتی در اندازه متوسط ‌دارد که شامل یک پایانه زغال سنگ و نفت کوره است که به دو نیروگاه اصلی منطقه خدمت رسانی می‌کند. این بندر شامل یک اسکله نفتی ۲۲۰۰ متری، یک سیستم نقاله خودکار زغال سنگ و یک اسکله نفتکش برای دریافت محموله های نفت کوره است. این شهر بندری همچنین یکی از بزرگترین کارخانه های نمک زدایی جهان را در خود جای داده است.  نیروگاه اوروت رابین که نیروگاه اصلی رژیم صهیونیستی  است، در نزدیکی این تاسیسات بندری قرار دارد.

پایانه نفتی اشکلون در ۲ مایل دریایی از شهر اشکلون و ۱۰ مایلی از اشدود قرار دارد. این بندر که توسط شرکت خط لوله ایلات اشکلون اداره می‌شود، یک بندر بزرگ در زمینه خرید و فروش فرآورده های نفتی و مشتقات است. این تاسیسات، به منطقه صنعتی رژیم صهیونیستی  خدمت می‌کند و هر سال بیش از ۱۰۰۰ کشتی وارد آن می شوند. این بندر شامل سه اسکله CBM برای تخلیه و جابجایی نفت کوره، ال پی جی، بنزین و محصولات دیگر است. اشکلون مهمترین پایانه واردات نفت رژیم صهیونیستی است که روزانه حدود ۱۸۰ هزار بشکه در روز نفت را جابجا می‌کند. این پایانه نزدیک غزه است و مدت کوتاهی پس از آغاز جنگ غزه، بسته شد.

بسته شدن درهای بنادر رژیم صهیونیستی پس از آغاز جنگ غزه

نیروهای مسلح یمن از آغاز جنگ غزه، اعلام کردند تا زمان متوقف شدن جنایات جنگی رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین، کشتی‌های مرتبط با این رژیم و حامیان آن را در دریای سرخ، هدف حملات نیروهای مسلح یمن قرار خواهد داد. حملات یمنی‌ها به کشتی‌های اشغالگران در دریای سرخ و هدف قرار دادن تنها بندر اشغالی در این گذرگاه دریایی، خسارت اقتصادی زیادی به رژیم اشغالگر وارد کرد. بندر ایلات در پاسخ به تجاوزات رژیم صهیونیستی در غزه نه تنها از جانب یمن، بلکه از سوی عراق و بحرین نیز مورد حملات مکرر موشک‌های بالستیک و پهپادها قرار گرفت که منجر به تحمیل خسارات اقتصادی قابل توجهی به اشغالگران شد.

به دنبال این حملات، شرکت‌های بزرگ کشتیرانی، به ویژه آن‌هایی که قصد تحویل کالا به اشغالگران را داشتند، حرکت خود را به سمت بندر ایلات و نیز فعالیت کشتیرانی خود را در دریای سرخ متوقف کردند. اقدامات نیروهای مسلح یمن، صدها کشتی باری را به پیمودن مسیری طولانی‌تر و در حدود چهار هزار مایل به سمت آفریقا و از آن‌جا به اروپا وادار کرده و این وضعیت، باعث افزایش قابل توجه هزینه‌های حمل‌ونقل شده است. این بندر که عمدتا، متمرکز بر مبادلات محموله‌های فله‌ای، پتاس، واردات خودرو و کانتینر است، به طرز قابل ملاحظه‌ای کوچک‌تر از بنادر مدیترانه‌ای اشدود و حیفا است اما تاثیر حملات نیروهای مسلح یمن بر تجارت رژیم صهیونیستی مشهود بوده است.

گدعون گلوبر، مدیر بندر ایلات با اذعان به ورشکستگی این بندر، اظهار کرده بود: یمنی‌ها درهای رسیدن به اینجا را بسته‌اند.

بندر ایلات به دلیل کاهش ۸۵ درصدی فعالیت در نتیجه حملات یمنی‌ها به کشتی‌ها در دریای سرخ اعلام ورشکستگی کرد و مقامات بندر از دولت اشغالگر درخواست کمک کردند.

همچنین، اداره بندر ایلات در مارس، اعلام کرد قصد دارد نیمی از ۱۲۰ کارمند خود را به دلیل سطح پایین فعالیت اخراج کند. اتحادیه اصلی کارگران در سرزمین‌های اشغالی اعلام کرده بود بندر ایلات به دلیل بحران در کشتیرانی در دریای سرخ، ضربه مالی سنگینی خورده است و نیمی از کارگران بندر در معرض خطر از دست دادن شغل خود هستند.

نگرانی رژیم صهیونیستی از گسترش ورشکستگی به سایر بنادر

پس از اعلام ورشکستگی بندر ایلات که مهم‌ترین بندر رژیم صهیونیستی در دریای سرخ واقع در جنوب سرزمین‌های اشغالی است، مقامات صهیونیستی از گسترش ورشکستگی به سایر بنادر پراهمیت مانند بندر «اشکلون» و «حیفا» در دریای مدیترانه نگران شدند.

با وجود کریدور زمینی که پس از شروع جنگ غزه، از امارات برای انتقال کالاها به رژیم صهیونیستی ایجاد شد تا محموله‌های دریایی از دریای سرخ محل حملات انصارالله عبور نکنند و بعد هم در بندر ایلات مورد هدف قرار نگیرند اما این کریدور نتوانست جایگزینی برای محموله‌های دریایی باشد که از آسیا می‌آیند.

سرنوشت بنادر رژیم صهیونیستی در صورت گشایش جبهه جدید

بندر اشدود در حال آماده شدن برای سناریوهای تشدید تنش از شمال با حزب‌الله است، زیرا این بندر و بندر حیفا در تیررس موشک‌های حزب الله قرار دارند. شاؤول اشنایدر، رئیس هیئت مدیره بندر اشدود هشدار داد اگر جبهه جنگ در شمال سرزمین‌های اشغالی گشوده  شود، همه بنادر رژیم صهیونیستی به جز بندر اشدود، در پی تنش در شمال و بسته شدن بندر ایلات کار نخواهند کرد.

اشنایدر در مصاحبه با روزنامه عبری «معاریو» توضیح داد: بندر اشدود تنها بندر دولتی است و در عین حال گفت که تل‌آویو عملا یک دولت جزیره‌ای است و ۹۹ درصد کالاها از طریق دریا به اراضی اشغالی می‌رسد.

وی با بیان اینکه این بندر، دروازه دریافت ۴۰ درصد از کالاهای وارداتی است، خاطرنشان کرد: اشدود اخیرا با کشتی‌های خود هم به نهادهای امنیتی و نظامی اشغالگران و هم به آمریکایی‌ها خدمت کرده است. اشنایدر همچنین مدعی شد بندر اشدود یک تاسیسات راهبردی است که در زیر رگبار موشک هم فعالیت می‌کند.
در این بین، یک رسانه اسرائیلی نسبت به دست کم گرفتن یمنی‌ها هشدار داد. روزنامه اسرائیل هیوم با هشدار نسبت به دست کم گرفتن تهدید یمن، به پیامدهای جهانی آن اشاره کرد و تاکید کرد که آمریکایی ها و اروپایی ها قادر به مقابله با این تهدید نیستند.

یوئل گوزانسکی، محقق امنیتی رژیم صهیونیستی از «موسسه مطالعات امنیت ملی» هشدار داد تهدید یمن را نباید دست کم گرفت و حتی درباره یک جنگ تمام عیار با یمن هشدار داد.  گوزانسکی نسبت به توانایی‌های یمنی‌ها ابراز نگرانی کرد و گفت که آنها می‌دانند چگونه موشک، پهپاد و قایق‌های انفجاری تولید کنند. بعلاوه، این تحلیلگر اسرائیلی هشدار داد اسرائیل نمی داند چگونه همزمان با یمن، عراق، ایران، لبنان، سوریه و نوار غزه مقابله کند.

خرید بندر در قبرس از ترس جنگ با حزب الله

روزنامه اسرائیل هیوم در ۱۱ مارس گزارش کرد رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد بندری در کشور جزیره‌ای مدیترانه ای قبرس است تا در صورتی که بندر حیفا در جنگ با حزب الله بسته شود، از آن استفاده کند. ایجاد یک بندر در لارناکا برای رژیم صهیونیستی، برای اجتناب از وضعیت جنگی که طی آن، تدارکات تجاری و نظامی قطع شده، نیاز فوری است. به خصوص، رژیم صهیونیستی از این واهمه دارد که بندر حیفا در شمال سرزمین‌های اشغالی، به دلیل جنگ تمام عیار با حزب الله بسته شود. جنبش مقاومت لبنان حدود ۱۵۰ هزار راکت و موشک از جمله موشکهایی دارد که می توانند حیفا و حتی تل آویو را هدف قرار دهند.

روزنامه یدیعوت آحارونوت در آن زمان، در گزارشی نوشته بود: تل‌آویو با خرید یک بندر در قبرس به دنبال دستیابی به ۲ هدف اصلی است: اولین مورد استفاده از این بندر برای بازرسی کشتی‌های حامل کمک‌های بشردوستانه قبل از رسیدن به اسکله یا بندری است که آمریکا، برای ایجاد آن در سواحل غزه تلاش می‌کند. دوم رفع محاصره بنادر اشغالگران است. این اقدام بخشی از تلاش‌های تل‌آویو برای یافتن مسیرهای دریایی برای انتقال کالا به اراضی اشغالی در پاسخ به چالش‌های کنونی و چالش‌هایی است که ممکن است درآینده برای امنیت داخلی رژیم صهیونیستی و برای خدمات لجستیک دریایی، به وجود بیایند.

اما برخلاف گزارشهای خبری، هدف اصلی از تاسیس بندر در قبرس، انتقال کمکها به غزه نیست. یک منبع آگاه به اسرائیل هیوم گفت: رژیم صهیونیستی همچنین قصد دارد بندر لارناکا، بخشی از یک محور حمل و نقل جایگزین برای اتصال اروپا و هند از طریق این رژیم باشد. رژیم صهیونیستی امیدوار است بتواند چنین مسیری را در چارچوب عادی سازی آینده روابط با عربستان سعودی ایجاد کند. رژیم صهیونیستی، بندر لارناکا را اداره خواهد کرد و مسائل بازرسی امنیتی توسط شرکت‌های تابعه رژیم صهیونیستی انجام خواهد شد.

انتهای پیام