به گزارش همشهری آنلاین: زهرا خلجی، کاربردهای فناوری نانو در این صنعت به بهبود کارایی، کاهش وزن، افزایش مقاومت و دوام مواد و همچنین بهینه‌سازی عملکرد سیستم‌ها منجر شده است.
فضاپیماهای کوچکتر
نانومواد مانند نانوکامپوزیت‌ها و نانوکربن‌ها در ساخت قطعات فضاپیماها، ماهواره‌ها و سایر تجهیزات فضایی استفاده می‌شوند. این مواد علاوه بر اینکه بسیار سبک هستند، استحکام فوق‌العاده‌ای دارند که می‌تواند به کاهش وزن کلی فضاپیماها کمک کند و در عین حال مقاومت آن‌ها در برابر شرایط سخت فضایی مانند فشار بالا، دمای بسیار پایین یا تشعشعات کیهانی را افزایش دهد.
پوشش‌های محافظتی نانویی هم می‌توانند از قطعات فضاپیما در برابر اثرات شدید تشعشعات خورشیدی و کیهانی، حرارت بالا و اصطکاک ناشی از ورود به جو زمین محافظت کنند. این پوشش‌ها همچنین به جلوگیری از فرسایش و اکسیداسیون قطعات در شرایط سخت فضایی کمک می‌کنند.
پیشران‌های نانویی هم باعث می‌شوند که فضاپیماها با سرعت بیشتر و مصرف سوخت کمتر به مقصد خود برسند، که در ماموریت‌های فضایی دوربرد اهمیت زیادی دارد.
باتری‌های نانویی نیز به دلیل ذخیره‌سازی بیشتر انرژی و عمر طولانی‌تر، کاربرد گسترده‌ای در تامین انرژی تجهیزات فضایی دارند.
حسگرهایی که نمی شناختید
اگر بدانید که حسگرهای نانویی با دقت بسیار بالا و اندازه کوچک، می‌توانند به شناسایی دقیق شرایط محیطی مانند تشعشعات کیهانی، فشار، دما و ترکیبات گازی بپردازند احتمالا تعجب می کنید اما اصل ماجرا این است که این حسگرها به دلیل دقت بالا و مصرف انرژی کم، در ماموریت‌های فضایی دوربرد و طولانی‌مدت بسیار کارآمد هستند و می‌توانند در مانیتورینگ سلامت فضانوردان و تجهیزات در فضاپیما به کار گرفته شوند.
این فناوری در بهبود کارایی سیستم‌های ارتباطی و تصویربرداری فضایی نقش کلیدی دارد. به عنوان مثال، نانوآنتن‌ها به دلیل کوچکی و بهره‌وری بالا، می‌توانند در بهبود سرعت و دقت ارتباطات ماهواره‌ای و بین فضاپیماها مورد استفاده قرار گیرند. در زمینه تصویربرداری، نانوحسگرها می‌توانند تصاویری با وضوح بالاتر و جزئیات دقیق‌تر از سطوح سیارات و اجرام آسمانی ثبت کنند.
بیشتر بخوانید:
نانو ماهواره ها
و اما مبحث جذاب نانوماهواره‌ها که یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌های اخیر در صنعت فضایی است. توسعه نانوماهواره‌ها یا ماهواره‌های کوچک جدیدترین پیشرفت دنیا در حوزه فضاست. این ماهواره‌ها به دلیل اندازه کوچک و استفاده از نانومواد برای کاهش وزن و افزایش کارایی، می‌توانند به‌صورت گروهی به مدار زمین ارسال شوند و در ماموریت‌های مختلف از جمله ارتباطات، پایش زمین و تحقیقات علمی کاربرد داشته باشند.