به گزارش اخبار ساختمان، دولت در شرایطی مسؤول مدیریت بازار مسکن و اجاره بها است که هیچ آمار قابل استنادی از تعداد مسکن کشور، مالکیت مسکن و کمبودهای آن در اختیار ندارد.

اگر چه سامانه املاک و اسکان برای همین موضوع طراحی شد و از شروع به کار و راه اندازی آن حدود سه سال می گذرد اما به نظر می رسد باگ این سامانه نتواند آمار دقیقی حداقل در بخش خانه های خالی از سکنه ارائه کند.

برای مثال در حالی مرکز آمار ایران با استناد به داده های سرشماری عمومی سال ۱۳۹۵ می گوید ۲.۶ میلیون واحد مسکونی در کشور خالی از سکنه است که در آخرین گزارش وزارت راه و شهرسازی در اردیبهشت ماه امسال ۱۸ هزار خانه خالی شناسایی شد.

اما حالا وزارت راه و شهرسازی از معرفی ۱۲۰ هزار خانه خالی به سازمان امور مالیاتی برای اخذ مالیات و ثبت ۴۵۰ میلیون رکورد اطلاعاتی در سامانه املاک و اسکان خبر داد.

بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی حدود ۴۵۰ میلیون رکورد اطلاعاتی در سامانه املاک و اسکان پالایش و اقامتگاه ۷۵ میلیون نفر مشخص شده‌ است.

حدود ۱۳ میلیون نفر عمدتاً سرپرستان خانوارها به این سامانه مراجعه کرده اند. با مراجعه مردم جهت استفاده این خدمات تقریباً مالکیت نیمی از خانه های کشور در این سامانه بروز شده است.

در نتیجه تمامی اقدامات صورت گرفته بیش از ۱۲۰ هزار واحد مسکونی خالی از سکنه به سازمان امور مالیاتی معرفی شده و بیش از ۱۸۲ هزار واحد مسکونی خالی به بازار فروش و اجاره جهت سکونت مردم عرضه شده است. همچنین این سامانه در جهت شناسایی و تدقیق خانه های لوکس با سازمان امور مالیاتی همکاری لازم را مطابق قانون انجام داده است.

فرشید پورحاجت دبیر کانون سراسری انبوه سازان مسکن در این خصوص می گوید: کمبود مسکن در کشور وارد فاز بحرانی شده است. اگرچه هر بار آمارهای ضد و نقیضی درباره خانه های خالی اعلام می شود اما به گفته کارشناسان حتی کشاندن این واحدها به بازی بازار مسکن هم نمی تواند مشکل کمبود خانه را حل کند.

پورحاجت عنوان کرد: به نظر می رسد امروز شرایط بازار مسکن کاملا بحرانی است. این شرایط بحرانی، حاصل سیاستگذاری ها و تفکرات اشتباهی است که از سال ۸۸ به این طرف در کشور رخ داده است.

او افزود: به گفته رئیس کمیسیون عمران مجلس امروز با کمبود ۶ میلیون و به گفته یک نفر دیگر از اعضای این کمیسیون با کمبود هفت میلیون واحد مسکونی در کشور مواجه هستیم که با شعار و هیاهو و قوانین بازدارنده تولید نخواهد شد.

باید بپذیریم که تا قبل از سال ۹۱ و سال ۹۲، تولید مسکن کشور حدود ۱۲۰ تا ۱۳۰ میلیون مترمربع در سال بوده و حدود ۷۵۰ هزار تا ۸۰۰ هزار واحد مسکن تولید می شده است. این کاهش تقریبا ۱۰۰ درصدی تولید مسکن در کشور، فاجعه عظیمی است که به هیچ طریقی نتوانسته اند آن را برطرف کنند.

اگر محاسبات عددی انجام شود، این ۴۰۰ هزار یا ۵۰۰ هزار واحد مسکنی که در کشور تولید نشده، چه میزان حجم گسترده ای از سرمایه گذاری، منابع مالی و چند صد نوع فعالیت های اقتصادی، صنفی، تولیدی و توزیعی را به ورطه ورشکستگی کشانده است.

بازار