بیانی در ابتدا در مورد نساجی گفت: ما شروع خوبی نداشتیم اما هفته به هفته در مسیر پیشرفت هستیم. می‌دانستیم بازی اخیر حذفی چقدر سخت است و می‌تواند آغاز راه ما برای توفیق در این جام و مهمتر بازگشت به روند نتیجه گیری در لیگ برتر باشد. باید در اینجا از مالک، مدیریت و شخص سرمربی تشکر کنم که با همدلی روزهای سخت را گذراندند و به زودی با شروع لیگ شاهد نساجی متفاوت خواهیم بود.

ستاره سابق تیم ملی ایران و آسیا در مورد عملکرد تیم ملی و کادرفنی تصریح کرد: آمار با انسان صحبت می‌کند. از روزی که قلعه‌نویی تیم ملی را در اختیار گرفت تعداد بازی‌ها، نتایج و عملکرد تیم مشخص است. بهترین تیم ملی جهان در سال ٢٠٢٤ به لحاظ تعداد برد هستیم. جزء معدود تیمهای جهان هستیم که تنها یک باخت در سال جاری داشتیم. روش تیم ملی تغییر کرده، روش دفاعی و نتیجه گرای کی‌روش کاملا عوض شده و بالا رفتن گل‌های زده، خورده و امید گل ما به این مساله مربوط است.
‌
بیانی ادامه داد: عجیب نیست عده‌ای خارج نشین که برای همه مشخص هستند روزی ٣ نوبت خودشان یا از دهان یک عده معلوم‌الحال تیم ملی را می‌زنند. میگویند این تیم ملی مشروعیت ندارد، حالا مردم شناس شدند؟ آنها که در آستانه اتفاقات سیاسی منتظر سقوط اقتصادی و انهدام زیرساخت های دفاعی مملکت هستند و از بیان آن هم ابایی ندارند. اتفاقا خودشان مشروعیت ندارند که نسبت به وطن و خاک ما حرف بزنند.

بازیکن محبوب دهه 60 استقلال با حرارتی خاص ادامه داد: تعجب اصلی از این است که افراد به ظاهر کارشناس و مجری داخلی هم صدای افراد فوق شده‌اند. از بیت المال حقوق و مزایا می‌گیرند اما تیم ملی ایران را می‌زنند! این حسادت مثل سرطان وجود آنها را فرا گرفته است. مگر می‌شود اکثریت رسانه‌های داخلی بعد از این نتایج درخشان یکی پس از دیگری تیم ملی و قلعه‌نویی را بزنند!؟

وی افزود: هر روز یک بهانه جور می‌شود. یک روز می‌گویند تیم باید جوان شود؛ یک روز می‌گویند چرا فلانی است و فلانی نیست! یک روز می‌گویند نیمه اول قطر چرا کج بودیم، حالا دو بازی سخت با آن طی مسافت و تغییر آب و هوایی را هم که با موفقیت گذراندیم می‌گویند نیمه مربیان را باختیم! چشم‌هایشان چرا وقتی نیمه مربیان را از قطر و ژاپن بردیم کور بود؟ واقعا متاسفم که این فضا را تا این حد به لجن کشیدند. واقعا حیف آن آنتن، تریبون و حتی صفحات مجازی که در اختیار افرادی است که ثابت کردند حتی از گل خوردن تیم ملی شاد می‌شوند! خدا می‌داند شاید اگر در ادامه مقابل امارات، ازبکستان و قطر خدای نکرده ببازیم بیایند وسط میدان آزادی کارناوال شادی و رقص به راه بیندازند. شاید بخندید اما اینها که امروز چنین می‌کنند اگر روزی ببازیم که جزئی از فوتبال است پرچم ایران را نادیده می‌گیرند و شادی می‌کنند.

بیانی تصریح کرد: شک ندارم اتاق فکری قوی خارج و داخل کشور منسجم و هماهنگ دنبال تخریب تیم ملی، قلعه نویی و بازیکنان هستند. مگر می شود این تیم با این نتایج درخشان جای تمجید و تعریف نداشته باشد؟ عربستان، استرالیا و کره جنوبی به بن بست خوردند و سرمربیانشان را عوض کردند اما ما سر بلند بازی به بازی پیش رفتیم! از یاد نبرید ٣ تیم یاد شده مقابل امثال فلسطین، اندونزی، بحرین و… به مشکل خوردند. حالا فرض کنید روزی تیم ملی ما مقابل یکی از این تیم ها به هر دلیلی شکست بخورد! حتما برای سرمربی و بازیکنان دادگاه صحرایی تشکیل می‌دادند! همانهایی که در گذشته وقتی به لبنان و ازبکستان می‌باختیم یا با ترکمنستان مساوی می‌کردیم سوت بلبلی می‌زدند یا بعد از باخت به عراق از آن حماسه ساختند.

هافبک سابق تیم ملی ادامه داد: مقایسه نسل های تیم ملی هم از کثیف‌ترین پروژه هایی است که به راه انداختند تا تمرکز تیم ملی و ملی پوشان را بر هم بزنند. هر نسلی از تیم ملی قابل ستایش بوده و هست و قیاس با یکدیگر یک خیانت و توهین آشکار است. فوتبال جهان در حال پیشرفت است؛ یک روز جام جهانی ١٩٧٨ با ١٦ تیم برگزار شد و صعود کردیم یک روز سال ٢٠٠٢ با میزبانی کره و ژاپن با ٣٢ تیم و مربی بزرگ خارجی نتوانستیم. تیمی که دایی، رحمان رضایی، کریمی، نکونام، مهدوی کیا و دیگر بزرگان را داشت. الان بیاییم آن نسل را بکوبیم؟ تیم ملی ٢٠١٠ علی دایی را بکوبیم چرا پایین تر از کره شمالی حذف شدیم؟ یقینا در همه ادوار بهترین‌ها در تیم ملی بوده اند، نهایت تلاش خود را کردند، گاهی موفق بودیم گاهی هم نبودیم؛ یک روز با گل آفساید کریم باقری به استرالیا با مساوی به جام جهانی ١٩٩٨ رفتیم و روزی با گل آفساید “سامی جابر” جام جهانی ١٩٩٤ را از دست دادیم.