شرکت بازآفرینی شهری ایران در نشست پنجم از سلسله نشست های خود، این بار به سراغ تجارب بازآفرینی شهری کره جنوبی رفته و در این نشست از کارشناسان داخلی و خارجی دعوت به عمل آورده است تا با شناسایی نیازهای مخاطبان، اولین گام برنامه ریزی برای تامین مسکن را بردارند.

به گزارش پرشین سازه ، در این نشست که در محل شرکت بازآفرینی شهری ایران برگزار شد، استاد دانشگاه میونگجی و رئیس شورای سیاستگذاری معماری ریاست جمهوری کره جنوبی حضور داشتند. اینسول پارک به همراه دبیر گروه تحقیقاتی فرهنگ مسکن در موسسه تحقیقاتی معماری و شهر کره جنوبی از سخنرانان اصلی این نشست بودند.

تلاش بر این بود تا در نشست مزبور، مخاطبان این حوزه شناسایی شوند و نیازهای آنها به شکل دقیق تری معلوم گردد تا در سیاست ها و برنامه ریزی های حوزه مسکن در اولویت باشند.

سیاستگذاری مسکن در کره جنوبی

در این نشست، این یونگ سونگ، دبیر گروه تحقیقاتی فرهنگ مسکن به معرفی برخی از پروژه های مسکن عمومی در این کشور پرداخت و خاطرنشان ساخت که دولت برای اقشار مختلف جامعه از جمله دانشجویان، زوج های جوان و اقشار کم درآمد، اقدام به ساخت مسکن متناسب با نیاز آنها کرده است.

یکی از سیاست های اصلی این کشور در حوزه مسکن این بوده که خانه های استیجاری را در قالب دوره های طولانی مدت ۲۰، ۳۰ و حتی ۵۰ ساله به متقاضیان اجاره داده است. از همین طریق بود که دولت کره جنوبی موفق به کنترل بازار مسکن و تامین نیازهای جامعه شد.

یکی از اعضای هیئت مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران اعلام کرد که چالش های مشترک زیادی میان کشورهای مختلف در تامین مسکن وجود دارد. سید مسلم سیدالحسینی اعلام کرد که نگاه به تجربه کشور کره جنوبی چند موضوع را به خوبی مشخص می کند. اولین چیزی که می تواند الهام بخش سیاستگذاری مسکن در ایران باشد، عزم ملی برای تامین مسکن است.

در کشور کره جنوبی، تمام شهروندان به شکل فعالانه در ساخت و تامین مسکن مشارکت کردند و به این ترتیب موفق شدند بخشی زیادی از مشکل مسکن را حل کنند. دومین موردی که می تواند منبع الهام ما باشد، توجه به مسکن استیجاری و تمرکز بر تنوع بخشی در تامین نیازهای اقشار مختلف جامعه است. به این معنی که ساخت مسکن متناسب با نیاز جامعه هدف صورت می گیرد.

سیدالحسینی تاکید کرد که اگر به دنبال جامعه ای توسعه یافته هستیم، باید مسکن استیجاری را جدی تر بگیریم؛ چرا که این موضوع یکی از نشانه‌های اصلی توسعه یافتگی کشورهاست. برای اینکه به این هدف دست پیدا کنیم، باید تمام دستگاه های ملی و محلی، همکاری همه جانبه داشته باشند و نظامی یکپارچه برای مدیریت تولید مسکن استیجاری به وجود آید.

یکی دیگر از افراد حاضر در این نشست، افشین کلانتری، سرپرست دفتر برنامه اسکان بشر ملل متحد در تهران بود که ایشان نیز بر لزوم بهره گیری از ابزارهای مشارکتی تامین مسکن تاکید کرد. کلانتری تصریح کرد که تمام دولت های دنیا موظف هستند که از روش های جدید و مشارکتی برای تدوین برنامه ای جامع و منسجم جهت تامین مسکن استفاده کنند.

واقعیت اینجاست که فعلاً این موارد در سیاست های مسکن ما جای ندارند و باید تاکید بیشتری روی آنها صورت بگیرد. یکی از پژوهشگران مسکن که در نشست مزبور حاضر بود، اعلام کرد که وضعیت مسکن استیجاری در ایران جالب توجه نیست. صادق فیاضی در بخشی از سخنان خود پیشنهادهایی برای ارتقای این بخش ارائه کرد.

این نشست ها که با حضور برخی از متخصصان و مسئولین برگزار می شوند؛ به دنبال این هستند که از تجارب کشورهایی مثل کره جنوبی برای توسعه بازآفرینی شهری استفاده کنند. شرکت بازآفرینی شهری ایران به عنوان متولی اصلی این نشست ها با همکاری دفتر برنامه اسکان بشر ملل متحد در تهران، تلاش دارد با دعوت از متخصصان و کارشناسان، برنامه های بهتری برای این هدف داشته باشد.

در توسعه شهری، پایدارترین رویکرد آن است که کیفیت سکونت بالا رفته و ناپایداری های موجود برطرف شوند. در صورتی که این رویکرد در پیش گرفته شود، سیاستگذاران حوزه مسکن می توانند از آن به عنوان چراغ راه سیاستگذاری ها و برنامه های خود استفاده کنند.

در حال حاضر، دولت به دنبال بهره گیری از بافت فرسوده و ناکارآمد شهری برای توسعه مسکن سازی است. پتانسیل عظیمی که در این بافت وجود دارد، می تواند تا حد زیادی مشکلات مسکن را حل کند. می توان در این نواحی مسکن استیجاری و در استطاعت ساخت و به این ترتیب، نیاز بخش بزرگی از جامعه به مسکن را پاسخگو بود.

از آنجایی که بافت فرسوده شهری دارای زیرساخت های لازم است، بهترین گزینه برای تامین مسکن محسوب می شود.