اولین پیامد قعطی برق نمایان شد و بلاخره چرخ تولید بسیاری از کارخانه های صنعتی متوقف گردید. دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان می گوید که ۲۲ کارخانه سیمانی کشور کوره های خود را خاموش کردند. این در حالیست که باید این کوره ها ۲۴ ساعت شبانه روز روشن باشند تا خدشه ای به روند تولید سیمان کشور وارد نشود.

به گزارش پرشین سازه ، قطعی برق و گاز واحدهای صنعتی اختلال بزرگی در عملکرد کارخانه های سیمان کشور به وجود آورده است. علی اکبر الوندیان، دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان اعلام کرد که محدودیت انرژی برای کارخانه های سیمان در تابستان وجود داشت و حالا از ۱۵ مهرماه مجدداً اعمال شده است.

در حال حاضر گاز بسیاری از کارخانه های سیمانی محدود شده است. جالب توجه اینجاست که برخی از کارخانه های سیمان مانند سیمان تهران به دلیل همجواری با نقاط شهری، اجازه سوزاندن مازوت هم ندارند. در نتیجه، تمام خطوط تولیدی متوقف شده اند و دیگر هیچ یک از کوره های سیمان سازی فعال نیست.

موضوع فقط به کارخانه سیمان تهران محدود نمی شود، بلکه کارخانه سیمان شمال، سیمان فیروزکوه و سیمان آبیک نیز شرایط مشابهی را پشت سر می گذارند. مثلاً سیمان آبیک به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان سیمان کشور، ناچار به خاموش کردن کوره های خود شده است. با تعطیلی این کارخانه ها، قطعاً قیمت سیمان گران تر خواهد شد و در نهایت، اثر خود را روی قیمت تمام شده مسکن می گذارد.

الوندیان در بخش دیگری از صحبت های خود اعلام کرد که علاوه بر استان تهران، در بسیاری از استان های دیگر از جمله خراسان شمالی، رضوی و جنوبی نیز شاهد قطعی برق کارخانه های سیمان هستیم. این مقام صنفی در بخش دیگری از صحبت های خود تاکید کرد که کوره های سیمان باید ۲۴ ساعته روشن باشند. این در حالیست که امروز شاهد خاموشی ۲۲ کوره در سراسر کشور هستیم.

قطعی مکرر برق به معنای خاموشی کوره هاست و به طور کامل، امکان تولید کلینکر را از بین می برد. بنابراین اگر هم در حال حاضر کارخانه ای باشد که تولید خود را به صورت کامل متوقف نکرده باشد، فقط در ساعاتی می تواند کوره خود را روشن نگه دارد که برق وصل است.

ایشان در ادامه صحبت های خود یادآور شد که کارخانه های تولید سیمان هزینه های زیادی دارند. از پرداخت دستمزد کارکنان گرفته تا هزینه های رایج کارخانه! در زمانی که برق این کارخانه ها قطع است و تولیدشان به صفر رسیده، باید از جیب هزینه کنند و حقوق و دستمزد کارکنان خود را بدهند. پرسنل این کارخانه ها آموزش دیده و متخصص هستند و بعد از پایان محدودیت های باید به سر کار خود برگردند. به همین دلیل نمی توان به سادگی آنها را رها کرد تا جذب مشاغل دیگر شوند.

البته لازم به ذکر است که اگر قطعی برق طولانی شود و روند تولید برای مدت زمان بیشتری متوقف بماند، احتمال دارد که تولید کارفرمایان به کمترین حد خود برسد و طبیعتاً نتوانند حقوق و دستمزد کارکنان خود را پرداخت کنند. در نتیجه، بعید نیست که به زودی، این نیروهای متخصص نیز جذب صنایع دیگر شوند و از دست بروند.

علی اکبر الوندیان در ادامه صحبت های خود به این نکته اشاره کرد که صنعت سیمان، یک صنعت مادر است که هرگونه کاهش تولید در آن، می تواند به تضعیف صنایع وابسته منجر شود. مثلاً صنایعی مثل ساخت و ساز یا حمل و نقل به این صنعت وابسته هستند و هرگونه اختلال در آن، می تواند این صنایع را نیز تحت تاثیر قرار بدهد.

بحران کاهش تولید را توانستیم در هفته گذشته ببینیم. به نحوی که شرکت های سیمانی نتوانستند کف عرضه در بورس کالا را رعایت کنند.

البته قطعی برق و بحران تولید سیمان چیز تازه ای نیست و در سال های گذشته نیز وجود داشته اما به نظر می آید که در سال جاری، این بحران تشدید پیدا کرده است.علاوه بر این، بحران مذکور زودتر شروع شده و از ۱۵ مهر امسال شاهد قطعی برق کارخانه های سیمان بوده ایم. این در حالیست که سال گذشته، محدودیت انرژی این کارخانه ها از ۱۵ آبان شروع شده بود.

همین یک ماه هم می تواند خسارت بیشتری به صنعت سیمان وارد کند. برخی از کارخانه هایی که با محدودیت برق مواجه بوده اند، ناچاراً به استفاده از ژنراتورهای گازی و دیزلی روی آورده اند. این در حالیست که تامین گاز و گازوئیل نیز تبدیل به معضل بزرگی شده و بدون آنها نمی توان ژنراتورها را روشن نگه داشت.

بحران انرژی در سال جاری با قدرت بیشتری به صنایع مختلف صدمه می زند و قطعاً آسیب ها و پیامدهای آن را در آینده خواهیم دید.