رییس کمیته ایمنی و مدیریت بحران شورای اسلامی شهر تهران، با تاکید بر حادثه پلاسکو به‌عنوان نقطه‌عطفی در حوزه ایمنی، از اقدامات جدی مدیریت شهری در دوره ششم برای ایمن‌سازی ساختمان‌ها خبر داد. مهدی بابایی اظهار کرد: «حادثه پلاسکو تلنگری جدی برای مدیریت شهری بود؛ اما در دوره قبلی، در موضوع ساختمان‌های ناایمن تنها به اخطار اکتفا شد و هیچ ساختمانی از فهرست ساختمان‌های پرخطر حذف نشد. این نشان می‌دهد که ایمنی به شکل کافی در دستور کار نبوده است.»
اقدامات پیشگیرانه در دوره ششم
بابایی با اشاره به اولویت قرار گرفتن ایمنی در دوره ششم مدیریت شهری گفت: «آتش‌نشانی در این دوره موظف به اجرای برنامه‌های پیشگیرانه و فرهنگی شده است. آمارها نشان می‌دهد که طی سه سال اخیر، حوادث شهری کاهش یافته است؛ نتیجه‌ای که حاصل فرهنگ‌سازی و اقدامات پیشگیرانه بوده است.»
وی به پایش مستمر ساختمان‌های ناایمن اشاره کرد و افزود: «از میان ۱۶ هزار ساختمان حیاتی بلندمرتبه در تهران، تاکنون ۵ هزار ساختمان پایش شده‌اند. این پایش‌ها بر اساس رده‌بندی ایمنی C، B، A و D انجام می‌شود و هدف‌گذاری ما این است که تا پایان این دوره، تمامی این ساختمان‌ها مورد بررسی قرار گیرند.»
خلاهای قانونی و چالش‌های اجرایی
بابایی با بیان مشکلات قانونی در مسیر ایمن‌سازی ساختمان‌ها، تصریح کرد: «طبق بند ۱۴ ماده ۵۵، شهرداری موظف است نسبت به ساختمان‌های ناایمن اقدام کند و از مالکان جریمه دریافت نماید؛ اما تعداد زیاد ساختمان‌های پرخطر و محدودیت بودجه، اجرای این قانون را دشوار کرده است. ما نیازمند به‌روزرسانی قوانین و ارائه لوایح جدید از سوی دولت و وزارت مسکن به مجلس هستیم تا این مشکلات برطرف شود.»
وی ادامه داد: «ایمن‌سازی ساختمان‌ها، به‌ویژه ساختمان‌های دولتی و حیاتی، نیازمند همکاری و هماهنگی تمامی نهادهاست. در جلسه‌ای که با استاندار تهران داشتیم، درخواست کردیم که دستگاه‌های دولتی به اخطارهای شهرداری توجه کرده و برای ایمن‌سازی ساختمان‌های خود اقدام کنند.»
ضرورت توازن میان ایمنی و نظارت
رییس کمیته ایمنی شورای شهر تاکید کرد که رسیدگی به ساختمان‌های پرخطر باید همزمان با ساختمان‌های بحرانی انجام شود. او گفت: «در کنار ایمن‌سازی، فرهنگ‌سازی نیز باید در میان دستگاه‌ها و شهروندان تقویت شود؛ همچنین اعتبارات مشخصی برای ایمن‌سازی ساختمان‌های شهرداری تخصیص داده شده تا این روند به شکل موثرتری ادامه پیدا کند.»
از نگاه «صما»، با وجود تلاش‌های جدی مدیریت شهری برای ایمن‌سازی ساختمان‌های تهران، قوانین قدیمی و ناکارآمد مانند بند ۱۴ ماده ۵۵، مانع تحقق ایمنی پایدار شده‌اند. این قوانین که چند دهه پیش تصویب شده‌اند، دیگر پاسخگوی شرایط پیچیده امروز نیستند و نیازمند اصلاح و به‌روزرسانی هستند. علاوه‌بر مشکلات قانونی، عدم هماهنگی میان نهادهای اجرایی یکی دیگر از چالش‌های جدی است. این موضوع به‌ویژه در ساختمان‌های حیاتی و استراتژیک مانند بیمارستان‌ها و مراکز دولتی از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا هرگونه تاخیر در رفع خطرات ایمنی این ساختمان‌ها می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد.
تقویت هماهنگی میان دستگاه‌های اجرایی، تسریع در اقدامات عملیاتی و اصلاح قوانین، سه عامل کلیدی در مسیر ایجاد شهری ایمن و مقاوم در برابر بحران‌ها هستند. تنها در صورت تحقق این اهداف، تهران می‌تواند به استانداردهای ایمنی مطلوب دست یابد.
source