امیر محمد خالقی، دانشجوی دوره کارشناسی رشته مدیریت کسب و کار دانشگاه تهران، چهارشنبه شب در محله‌ای نزدیک به کوی دانشگاه تهران توسط سارقان با سلاح سرد مورد ضرب و جرح قرار گرفت و متاسفانه با وجود انتقال به بیمارستان به دلیل شدت جراحات دارفانی را وداع گفت.
حادثه قتل دانشجوی دانشگاه تهران نزدیک خوابگاه، نمونه‌ای دردناک از چالش‌های امنیتی در فضاهای شهری است که می‌تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد. نورپردازی مناسب می‌تواند تأثیر بسزایی در کاهش جرم و جنایت داشته باشد و احساس امنیت را در میان شهروندان تقویت کند.
کاربران فضای مجازی درباره این حادثه نوشتند: من دلم برای معصومیت اون بچه میسوزه از یه روستا با هزار امید و آرزو درس خوند اومد تهران. با خون دل براش لپ تاپ خریدن اینقدری که جونشو داد تا لپ تاپشو نده دیگه قاب مظلوم تر ازین دیدین؟ جونشو میده چون می‌دونه جونم بکنه دوباره نمیتونه یه لپ تاپ بخره، بخدا ماهم همینیم.
کاربری دیگر نوشت: اینجا محل “زندگی” ماست!
جایی که از دو سه سال پیش، خبر خفت‌گیری‌هایی که انجام میشد و گوشی‌ها و لپ‌تاپ‌هایی که دزدیده شده رو می‌شنیدیم و سال به سال هم این قضیه بیشتر میشد و ما “هر شب” که از اون قسمت می‌خواستیم وارد خوابگاه بشیم، “به معنی واقعی کلمه” با ترس و لرز و تند کردن قدم‌هامون این مسیر رو طی می‌کردیم که سریع‌تر برسیم به خوابگاه. اینه که اگه چند ساله این اتفاق داره میفته چرا هیچ‌کدوم از مسئولین خوابگاه و این دانشگاه و وزارت علوم و غیره و غیره هیچ کاری نکرده؟ چرا هیچ نیرویی چیزی اونجا نداشته؟ چرا روشنایی اون منطقه رو افزایش ندادن؟ چرا لااقل حتی دوربینای بیشتری در اون منطقه نذاشتن؟!
سوالاییه که مال این یکی دو روز نیست!
کاربر دیگر: امنیت اون کوچه با چهارتا دوربین و پروژکتور و یه کیوسک نیروی انتظامی حل میشد.
نکردن آقا، نکردن. ده ساله کاری نکردن.
چقدر آدم بیمارستان رفت، چقدر اموال دانشجوی خوابگاهی ضایع شد. نکردن.
رسید به اینجا که راست راست زدن یه آدمو کشتن.
جوون دسته گل مردم کشته شد.
source