به گزارش همشهری آنلاین، گونه‌های گیاهی، دارویی و مرتعی این روستا در منطقه حفاظت‌شده قرار دارد. اهالی روستا تمام تلاش خود را می‌کنند تا این داروخانه طبیعی همچنان زنده بماند.
گونه‌های گیاهی دارویی کمیاب
جنگل‌های هیرکانی که از آستارا در شمال غرب آغاز می‌شود و در نوار شمالی رشته کوه‌های البرز امتداد پیدا می‌کند، در شمال شرق و در روستای درکش در سملقان خاتمه پیدا می‌یابد. رئیس اداره مرتع اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان شمالی به همشهری می‌گوید: «۲۵ هزار هکتار جنگل هیرکانی در خراسان شمالی واقع شده و روستای درکش هم از این نعمت بهره‌مند است. به غیر از جنگل، ۵۰۶ گونه مرتعی و ۱۴۰ گونه دارویی در روستا وجود دارد که نیمی از آن کمیاب هستند.»
آن‌طور که ابراهیم محمودی می‌گوید، ۲۹ درصد روستا را فلور تشکیل می‌دهد؛ فلور مجموعه‌ای از گونه‌های گیاهی است که در یک منطقه جغرافیایی و در دوره‌ای معین زیست می‌کنند و گاهی شامل باکتری‌ها و قارچ‌ها نیز می‌شوند.
به گفته او، بیشتر گونه‌های گیاهی روستا از خانواده نعنائیان، کاسنی و گل سرخ هستند.
برداشت ممنوع به جز…
گیاهان خودروی درمانگر در طبیعت خاص روستا موجب شده تا روستا به داروخانه طبیعی کشور معروف شود، اما سهم اهالی از این خاص بودن فقط برداشت به اندازه نیاز خانوار است.
رئیس اداره مرتع اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان شمالی می‌گوید: «این گیاهان به شکل خودرو در منطقه رشد می‌کنند و حضور افراد غیرحرفه‌ای، برداشت بی‌رویه و خارج از فصل به ریشه گیاهان آسیب می‌رساند یا گیاه را برای همیشه از بین می‌برد و به همین دلیل برداشت ممنوع است و فقط در حد رفع نیاز اهالی انجام می‌شود.»
اهالی می‌دانند چطور و چه اندازه گیاهان دارویی یا زالزالک، گلابی وحشی و ازگیل وحشی را بچینند که سال‌های بعد هم شاهد رشد گیاهان باشند. آنان این رفتار صحیح با طبیعت را از اجداد خود آموخته‌اند. ابراهیم محمودی می‌گوید: «اقتصاد اهالی روستا از طریق کشاورزی، دامداری و گردشگری می‌گذرد و بهره‌برداری از گیاهان دارویی به صورت اقتصادی برای حفظ این سرمایه طبیعی و حفظ گونه‌های کمیاب تعریف نشده‌است.»
مادربزرگ‌های درمانگر
«راه و رسم استفاده از اسطوخودوس، مرزنگوش، آغباش، مریم گلی، بابونه و بسیاری از گونه‌های گیاهان دارویی خودرو در روستا را از مادربزرگان خود یاد گرفته‌ایم.» این را یوسف ریواده، دهیار روستای درکش به همشهری می‌گوید و ادامه می‌دهد: «از وقتی یادمان هست برای سردرد و سرماخوردگی آویشن دم می‌کردیم. دمنوش اسطوخودوش هم مهمان عصرهای پاییزی ما بوده و هست. از چرم‌گیاه برای درمان زانو درد یا انواع دررفتگی مفاصل استفاده می‌شود. زرشک کوهی برای افرادی که فشار خون بالا دارند هم در خانه‌ها هست. مرزه هم در بیشتر غذاهای محلی استفاده می‌شود. خلاصه که اهالی روستا به ویژه مادران می‌دانند چه گیاهی برای درمان چه دردی معجزه می‌کند.»
ریواده می‌گوید که هر خانواده از خرداد تا قبل از پاییز، اندکی گیاهان دارویی برداشت می‌کند.
وجه تسمیه روستا
گفته می‌شود وجه تسمیه روستا به دلیل قرارگیری روستای درکش در طول دره کنداب است. ارتفاع روستا از سطح دریا ۱۰۴۰ متر است. درکش با ۲ رودخانه دائمی و تنها جنگل بلوط در شرق کشور که زیستگاه گوزن قرمز هم هست، یک روستای هدف گردشگری محسوب می‌شود.