گذر بهداد، به‌عنوان یکی از نقاط مهم شهری، بهانه‌ای جهت برگزاری مسابقه‌ای برای طراحی بهینه و ارتقای کیفیت فضای شهری شد. مهندس محمدرضا نیکبخت، یکی از داوران این رقابت، در گفت‌وگو با «صما» به بررسی معیارهای انتخاب طرح‌های برگزیده و چالش‌های اجرایی آن پرداخت.
به گفته مهندس نیکبخت، در ارزیابی ۱۷ طرح پیشنهادی، اولویت اصلی کاهش سرعت حرکت خودروها و ایجاد فضای یکپارچه و پویاتر برای شهروندان بود. او تاکید کرد که برخلاف برخی طرح‌ها که تنها بر حضور یک المان شهری متمرکز بودند، در طرح‌های برگزیده، کیفیت فضایی و نحوه تعامل انسان با محیط اهمیت بیشتری داشت. دو طرح نهایی، با دیدگاهی فراتر از محدوده میدان، مسیر حرکت خودروها را بازتعریف کرده و امکان طراحی یکپارچه‌تری را فراهم کرده بودند.
این داور درباره ویژگی منحصربه‌فرد طرح منتخب توضیح داد که این طرح به نیازهای خاصی پاسخ داده است که در سایر پیشنهادها کمتر مورد توجه قرار گرفته بود. وی با اشاره به تفاوت این طرح با پروژه‌های متداول شهری، گفت: «در بسیاری از نقاط شهر، فضاهای سبز، نیمکت‌ها و آب‌نماهایی ایجاد شده‌اند، اما کمتر در ذهن شهروندان ماندگار می‌شوند. ولی طرح نهایی میدان بهداد، با ایده‌ای متمایز، قابلیت تبدیل شدن به یک نقطه شاخص شهری را دارد.»
با این حال، چالش بزرگ پیش‌رو، مرحله اجرای طرح است. مهندس نیکبخت بر این نکته تاکید دارد که میزان وفاداری به طرح اصلی، بستگی زیادی به سرمایه‌گذار و تیم اجرایی دارد. او در این باره توضیح می‌‍دهد: «گاهی نظارت داوران تنها در حد بررسی نقشه‌ها انجام می‌شود، اما اگر قرار باشد نظارت عمیق‌تری داشته باشیم و جزئیات را کنترل کنیم، به زمان و انرژی بیشتری نیاز خواهد بود. این فرآیند، مانند یک پروژه مستقل است و امکان مشارکت مداوم داوران در مراحل بعدی را دشوار می‌کند.»
در پایان، مهندس نیکبخت به نقش شهرداری و کارفرما در این پروژه اشاره کرد و آن را یک اقدام شاخص در حوزه مسئولیت اجتماعی دانست. به اعتقاد او، معماران در این فرآیند نقش خود را ایفا کرده‌اند، اما آنچه این مسابقه را متمایز می‌کند، تعهد شهرداری و کارفرما در اجرای یک پروژه اثرگذار برای شهروندان است.