گرچه در سال جاری نیز شاهد رکود فراوان ساخت و ساز بودیم اما گفته می شود که تولید مسکن تهران و دیگر شهرهای کشور در قیاس با نیمه اول سال ۱۴۰۲ با رشد مواجه بوده است.

به گزارش پرشین سازه ، چنین آماری دو معنا را به ذهن متبادر می کند. اولین معنا، این است که رکود ساختمانی همچنان ادامه دارد و حتی با وجود رشد مثبت ساخت و ساز، بازار مسکن هنوز راه خود را پیدا نکرده! دومین پیام این آمارها، به تفاوت رکود در پایتخت و دیگر شهرهای کشور مربوط می شود.

در شش ماه اول امسال، رشد ۳۵ درصدی صدور پروانه ساخت مسکن در قیاس با دوره مشابه سال گذشته مواجه شد. گرچه باید این رشد را به فال نیک گرفت اما نباید فراموش کنیم که بازار مسکن همچنان با رکود شدید همراه است و فعالیت های ساختمانی به مراتب از میانگین بلندمدت، کمتر هستند.

وقتی نگاهی به وضعیت ساختمان سازان شهرستانی می اندازیم، می‌بینیم که وضعیت آنها وخیم‌تر است و با چالش های بیشتری در ساخت و ساز مواجه هستند. به نظر می آید که در حال حاضر، آمار صدور پروانه ساختمانی در تهران بیشتر از شهرهای دیگر است.

اول از همه باید در نظر داشته باشیم که تخفیف های ارائه شده برای نوسازی بافت فرسوده روی آمار ساخت و ساز تهران تاثیر گذاشته است. علاوه بر این، قدرت نقدشوندگی آپارتمان های جنوب شهر که بیشتر واحدهای فرسوده در آنها واقع شده اند، بیشتر می باشد. در نهایت، هزینه های ساخت به قدری بالا رفته که تناسبی با قیمت خانه در شهرهای کوچک ندارد.

این سه دلیل مهم باعث شده اند که ساخت و ساز در تهران بیشتر از شهرستان ها باشد. البته به طور کلی باید بگوییم که در فصل بهار و تابستان امسال با افزایش ساخت و ساز مسکن در قیاس با سال ۱۴۰۲ مواجه بوده ایم و صنعت ساختمان اندکی جان گرفته اما هنوز هم نتوانسته خود را از زیر سایه سنگین رکود بیرون بکشد. در حال حاضر، پروانه های ساختمانی صادر شده، همچنان کمتر از نیاز بازار برای ایجاد تعادل هستند.

بر اساس آمارهای موجود، فعالیت صنعت ساختمان در شهرهای کوچک و متوسط دشوارتر شده است و به همین دلیل، در حال حاضر بیشتر ساخت و سازها در تهران جریان دارند.

گفته می شود که سهم پایتخت از کل ساخت و سازهای کشور نزدیک به ۱۳.۵ درصد شده است. گفته می شود که در تابستان امسال برای ۱۰۸ هزار و ۹۷۴ واحد مسکونی، پروانه ساخت صادر شده است. این در حالیست که سهم تهران از این پروانه های ساختمانی برابر با ۱۴ هزار و ۷۹۰ بوده بوده است. به این ترتیب می توان گفت که بخش زیادی از ساخت و سازهای کشور در تهران صورت گرفته و رونق نسبی در این بخش مشاهده می شود.

البته باید بگوییم که این وضعیت همواره به این منوال نبوده! مثلاً در بهار امسال سهم تهران از کل پروانه های ساختمانی صادر شده در کشور، فقط ۹ درصد بوده است. در تابستان، وضعیت تولید بهتر شد و سازندگان ساختمانی، تمایل بیشتری به تولید از خود نشان دادند.

سازندگان ساختمانی به تهران بازگشتند!

گفته می شود که در نیمه ابتدایی امسال نزدیک به ۲۷ هزار و ۱۰۱ واحد ساختمانی در تهران موفق به دریافت مجوز شده اند. این در حالیست که در نیمه ابتدایی سال ۱۴۰۲، کل پروانه های ساختمانی صادر شده برای ۲۰ هزار واحد بود.

برای کل کشور نیز همین وضعیت در جریان بوده است. مثلاً در نیمه اول امسال، برای ۲۳۸ هزار و ۷۷۰ واحد در کشور پروانه ساختمانی صادر شده است. این در حالیست که کل پروانه های صادر شده در نیمه اول سال ۱۴۰۲، ۱۹۰ هزار واحد بوده که این موضوع نشان می دهد رشد ۲۵ درصدی را تجربه کرده است.

در طی سال های گذشته، بسیاری از سازندگان ساختمانی تهران به دلیل افزایش قیمت زمین و تورم سرسام آور مصالح ساختمانی، ناچاراً به مناطق دیگری کوچ کرده بودند اما در سال جاری این رویه تغییر کرده و حالا سهم تهران از ساخت و سازهای مسکونی کشور بیشتر شده است.

به نظر می آید که اولین دلیل افزایش ساخت و ساز در تهران، تخفیف ها و مشوق هایی است که برای سازندگان بافت فرسوده در نظر گرفته شده است. واقعیت اینجاست که توان خرید بسیاری از متقاضیان مسکن خیلی پایین آمده و ناچاراً به مناطق جنوبی تهران می روند. از سوی دیگر، بیشتر بافت های فرسوده در این مناطق واقع شده اند و به همین دلیل، طبیعتاً سازندگان ساختمان به محله هایی می روند که تقاضای خرید در آن بالا باشد.

علاوه بر این، ساخت و ساز در محله های جنوبی تهران، قدرت نقدشوندگی بالاتری دارند و به همین دلیل، طبیعی است که میل سازندگان به ساخت و ساز در همین محله ها باشد. از سوی دیگر، فاصله میان هزینه های ساخت و نرخ مسکن در شهرستان ها بسیار بالاست. این در حالیست که این فاصله برای تهران معقول است و به همین دلیل، خیلی از افراد، ترجیح می دهند که در تهران به ساخت مسکن مشغول باشند تا شهرستان ها!