حمیدرضا ناصر نصیر در گفتگو با ساختمان آنلاین با اشاره به ریشه مشکلات حوزه معماری، توضیح داد: بخشی از این مسئله، طبیعی است؛ نتیجه گذار از سنت به مدرنیته. اما بخش دیگرش به کاستیهای خودمان برمیگردد: نظام آموزشی دانشگاهی ما نقصانهای جدی دارد، ساختارهای قانونگذاری و مدیریتی گاه غفلت میکنند یا ناآگاهند، و نهادهای صنفی و مدنی آنقدر قوی نیستند که بتوانند نقش خود را در ارتقای معماری ایفا کنند.
نیاز به تحول در جایگاه حرفهای معماران
وی تأکید کرد: قانونگذاران باید چارچوبهایی تعریف کنند که کیفیت معماری را تضمین کند. معمار باید به رسمیت شناخته شود، تا بتواند دانشش را در خدمت شهر و مردم قرار دهد. نهادهای صنفی هم باید تقویت شوند تا بتوانند گفتمان معماری را پیش ببرند و جایگاه این حرفه را ارتقا دهند.
این مدرس دانشگاه در پایان، نقش رسانهها را کلیدی خواند و افزود: «در دنیای امروز، رسانهها میتوانند هم در جامعه و هم در سطوح مدیریتی، آگاهی ایجاد کنند و مسیر را برای تغییر هموارتر سازند.