به گزارش  اخبارساخته ها؛ هوش مصنوعی (AI) را می‌توان هم به‌عنوان یک فناوری و هم به‌عنوان عنصری فناوری ساز در نظر گرفت. این دوگانگی به نقش‌ها و کاربردهای متنوع آن بستگی دارد:

۱ – هوش مصنوعی به‌عنوان یک فناوری

هوش مصنوعی خودش یک فناوری پیشرفته است که شامل مجموعه‌ای از الگوریتم‌ها، مدل‌های ریاضی، و سامانه‌های نرم‌افزاری است که برای انجام وظایف خاصی (مانند پردازش زبان طبیعی، تشخیص تصویر، یا پیش‌بینی داده‌ها) طراحی شده‌اند. مثالها عبارتند از: 

چتبات ها (مثل ChatGPT)

سامانه‌های تشخیص چهره (مورد استفاده در امنیت یا تلفن‌های همراه)

خودروهای خودران که از الگوریتم‌های AI برای ناوبری استفاده می‌کنند

در این موارد، هوش مصنوعی به‌عنوان یک محصول یا خدمت فناوری محور عمل می‌کند.

۲ – هوش مصنوعی به‌عنوان عنصر فناوری ساز

هوش مصنوعی همچنین به‌عنوان ابزاری کلیدی برای توسعه فناوری‌های جدید عمل می‌کند. این جنبه از AI، آن را به یک «موتور نوآوری» تبدیل می‌کند که امکان پیشرفت در حوزه‌های دیگر را فراهم می‌سازد. مثالها شامل: 

تسریع تحقیقات علمی

استفاده از AI در کشف داروهای جدید (مثل پیش‌بینی ساختار پروتئین‌ها با AlphaFold)

بهینه‌سازی سامانه‌های انرژی با شبیه‌سازی‌های هوشمند

خودکارسازی توسعه نرم‌افزار

ابزارهای کدنویسی مبتنی بر AI (مثل GitHub Copilot)

ساخت فناوری‌های پیچیده‌تر

طراحی تراشه‌های رایانه‌ای با کمک الگوریتم‌های یادگیری ماشین

بهبود فناوری‌های رباتیک با استفاده از بینایی رایانه‌ای

در این نقش، هوش مصنوعی به مثابه یک سکو یا زیرساخت عمل می‌کند که توسعه فناوری‌های دیگر را امکان‌پذیر می‌سازد.

نتیجه‌گیری

  هوش مصنوعی هر دو جنبه را دارد. ماهیت آن به زمینه استفاده بستگی دارد:  – اگر به‌عنوان یک محصول نهایی (مثل یک برنامه کاربردی) استفاده شود، یک فناوری است. 

اگر به‌عنوان ابزاری برای خلق فناوری‌های نوین به کار رود، عنصر فناوری ساز محسوب می‌شود. 

این دوگانگی، هوش مصنوعی را به یک فناوری تحول آفرین و چندوجهی تبدیل کرده که هم‌زمان هم مصرف‌کننده و هم تولیدکننده پیشرفت‌های فناورانه است.

انتهای پیام/

منبع خبر: مدیریت اجرایی