به گزارش اخبار ساخته ها؛ ایلخچی یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است که در شهرستان اسکو واقع شده‌است. ایلخچی مرکب از واژه ایلخی و پسوند چی می‌باشد. ایلخی. (ترکی، اِ) رمه و گله اسبان. (غیاث) (آنندراج) (ناظم الاطباء). چارپایانی که آن‌ها را در صحرا برای چرا رها کنند. رمه اسب .(

مکان های دیدنی شهر ایلخچی عبارتند از:

• یکی از جاذبه های گردشگری شهر ایلخچی بقعه شاه چراغ است.
• زیارتگاه سید نبی موسوی یکی از نوادگان علی بن موسی رضا است و دومی منسوب است که در آن معجزه دیده شده‌است. مردم در مناسبت‌های مختلف آن جا جمع شده و خیرات می‌دهند و شمع روشن می‌کنند. جشن میلاد علی ابن ابیطالبهمه ساله در اوزاخ پیر برگزار می‌شود که مهمانان زیادی از تبریز و شهرهای اطراف برای شرکت در این مراسم به ایلخچی می‌آیند.
• گل‌مشک خاتون یا گلمیش ننه، قبر زنی است که در نزدیکی روستای بیگلو در وسط دهانه دو دره زیبا واقع شده‌است که اهالی ایلخچی ارادت خاصی دارند و تفرجگاه اهالی در روزهای مختلف سال مانند روز ۱۳ بدر است ولی در سال‌های اخیر از رونق آن کاسته شده‌است.
• عمارات پیرآباد،با نمایی زیبا و دست نخورده از خشت و سقف چوبی تشکیل شده و از آثار باقی‌مانده از دوره قاجار است. عمارت پیرآباد از دیرباز مکانی برای تجمع و گردهمایی مردم بوده‌است و اهالی ایلخچی و روستاهای اطراف در اعیاد، مراسم و آیین‌های محلی در آنجا گرد هم می‌آیند. این بنا یکی از قدیمی‌ترین و زیباترین خانه ‌های خشتی تاریخی شهر ایلخچی می ‌باشد و از زمان ‌های گذشته، زندگی در عمارت پیرآباد جریان داشته ‌است.

این باغ و بنای آن ملک خصوصی نجف آقا دوم، از معتمدان مردم ایلخچی بوده‌است. چهار درخت قدیمی این خانه حدود ۱۲۵ سال پیش از روسیه به عمارت پیرآباد آورده شدند و اتاقی کنار مطبخ بعدها توسط نجفقلی آقا (طهماسب ویرانی) به مجموعه عمارت افزوده شد. عمارت پیرآباد از دو قسمت حوض‌خانه و بخش مسکونی تشکیل شده‌است. حوض‌خانه آن علاوه بر حوض، سه فضای نشیمن در اطراف دارد. بخش مسکونی بنا شامل یک انباری، آشپزخانه و دالان ورودی در طبقه همکف و یک اتاق نشیمن و پیش ورودی آن نیز در طبقه اول است.

قنات آب موجود در عمارت پیرآباد از دیگر بخش‌ های این بناست. حوض سنگی هشت‌ ضلعی این عمارت بسیار زیبا و دارای آب همیشه روانی است که از قنات باغ منشعب می ‌شود. عمارت پیرآباد ایلخچی شهرستان اسکو در سال ۱۳۸۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

انتهای پیام/

منبع: اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.