به گزارش اخبار ساخته ها؛ شهر آقکند “آغکند” یا خونج یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است که در بخش کاغذ کنان شهرستان میانه  واقع شده و فاصله آن از شهر میانه ۵۳ کیلومتر می ‌باشد. این شهر مرکز بخش کاغذکنان است و از شمال به استان اردبیل از جنوب به استان زنجان و از غرب به شهر میانه محدود است.

بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت این شهر ۲۹۰۲ نفر و تعداد خانوار آن، ۹۱۳ خانوار است.

همچنین، بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت این شهر ۱۸۲۳ نفر و تعداد خانوار آن، ۴۷۷ خانوار بوده ‌است. این شهر ما بین کوه های “اقداغ” و “قافلان کوه” در دامنه کوه توره داغی واقع شده و به همین دلیل در زمستان آب و هوای بسیار سردی دارد. در تابستان به علت وزش باد خنک موسوم به “مه” هوا خنک می باشد.

بزرگترین نیروگاه بادی شمال غرب کشور در این شهر قرار دارد. به لحاظ واقع شدن آقکند در کنار جاده توریستی اردبیل – زنجان و داشتن آثار تاریخی مثل کاروانسرای جمال آباد و پل پردلیس، سایت شهر سوخته و احداث شهرک صنعتی کاغذکنان، این شهر در آینده عظمت تاریخی خود را باز خواهد یافت.

آقکند یکی از شهرهای قدیمی ایران است در قدیمی ‌ترین منبع جغرافیایی تاریخی فارسی “حدود العالم من المشرق الی المغرب” شهر آقکند به صورت “خونه” و منابع تاریخی دیگر مانند معجم البلدان یاقوت به صورت “خونج” و در سند ملکی متعلق به تاریخ ۹۷۱ هجری قمری به صورت “خوانج” و درسند دیگری که در تاریخ ۱۲۷۱ هجری قمری تحریر یافته “کاغذکنان مشهور به آقکند” شده است.

سوغانی آقکند، میوه جات و سبزی جات است. محصولات آقکند از جمله: گندم، سیب، گردو، زردآلو و … می باشد.

اهالی شهر آقکند آذربایجانی بوده و به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌ گویند. اکثر آنان به کشاورزی و دامپروری می ‌پردازند.

قالی ‌بافی نیز در بین عده‌ ای از اهالی -به‌خصوص بانوان- رواج دارد.

آغ کند اسم مرکز بخش کاغذکنان شهرستان میانه می ‌باشد که بصورت آق کند نوشته می ‌شود. در گویش محاوره ای شهرستان میانه بصورت آخ کند نیز تلفظ می ‌گردد.

آغ کند تا قبل از حمله مغول شهری آباد بوده و به علت قرار گرفتن در مسیر جاده ‌ی ابریشم از نظر تجاری دارای اهمیت بالایی بوده است. نام قدیمی آغ کند، “خونا، خونه و خونج” بوده است که از قرن ششم هجری یه کاغذکنان و سپس از زمان دولت صفوی به آغ کند تغییر پیدا کرده است.

معنی واژه آغ در زبان ترکی امروزی سفید و روشن می باشد، در زبان ترکی قدیم آغ علاوه بر معانی فوق، به معنای “بلند و بلند” آمده است. همچنین در گنجینه لغات یادمان‌های ترکی باستان مربوط به سنگ نوشته‌های معابد گول تیگین “آغماق” به معنی “صعود” آورده شده است.

معنی لغوی “آغ اورمان، از آغ به معنی وسیع گرفته شده و به معنی جنگل وسیع می‌باشد. واژه‌ی کند در اکثر زبان‌های ترکی به معنی شهر می‌باشد و در زبان ترکی اوغوزی (آذربایجانی – م) به معنی روستا و ده می‌باشد.”

به طور مثال در زبان ترکی استانبولی به پایتخت، باش کند گفته می‌شود و تاش کند یکی از شهرهای بزرگ ازبکستان می‌باشد. همچنین اؤز کند یکی از شهرهای بزرگ ترکستان شرقی استان سین کیانگ فعلی چین) بوده است.

وجه تسمیه آغ کند، از بزرگی و وسیع بودن آن در زمان‌های قدیم و واقع شدن آن در سطحی بلندتر از سطح دریا نسبت به رودخانه‌های اطراف گرفته شده است. بنابراین از نظر لغوی آغ کند به معنی شهر وسیع و بلند خواهد بود.

برماست که بر هوش و ذکاوت و خوش سلیقگی نیاکان خود آفرین بگوئیم که چنین اسامی پرمعنی و بامسمائی را بر شهرها و آبادی‌های ما نهاده‌اند و در پاسداری از این میراث معنوی کهن پیشقدم باشیم.

منبع خبر: دکتر فیروز سیمین فر در کتاب خود “نگاهی نوین به اسامی کهن در شهرستان میانه”

انتهای پیام/