راه حل ارائه شده در خصوص فضاهای باز میانی فقط یک پاسخ منطقی به یک مشکل طراحی نیست، بلکه یک آزمایش انتقادی در مورد مفهوم مسکن حیاط با پیچاندن و بلند کردن حیاط به دور خود است که ترکیبی نواری مانند موبیوس ایجاد می کند که طیفی از فضاهای خصوصی و نیمه عمومی را ایجاد کرده است. این برخلاف پاسخ‌های سنتی افراطی به مشکل حریم خصوصی است که معمولا یک حیاط کاملا محصور است و لایه‌های زیادی از فضاها و باغ‌ها در یک صفحه مسطح قرار گرفته‌اند.

این ترکیب نسبتا پیچیده، پلان ها و مقاطعی با نورگیری غیر مستقیم و فیلتر شده برای اتاق‌ها و فضاهای خانه به وجود آورد که در موقعیت های مناسب از مناظر قاب شده ی طبیعت بهره می برند. برخی از فضاهای درونی مانند وید های متقاطع به وجود آمده نیز با برداشتی انتزاعی از طبیعت اطراف به رنگ های خاص در آمدند.

اهمیت ترکیب شدن با دامنه تپه بجای برجسته شدن جسورانه، تیم طراحی را به سمت مصالحی سوق داد که منابع محلی داشت. به این ترتیب پاسخ مناسبی هم به درخواست کارفرما مبنی بر اقتصادی و مقرون به صرفه بودن فرآیند ساخت داده شد.

اگر چه روند ساخت به دلیل بیماری همه گیر کوید و چالش های اقتصادی پس از آن به طول انجامید اما این خود فرصتی بیشتری برای طراحی فراهم نمود تا در نهایت بنایی آرام در طبیعت دره ارغوان به وجود بیاید تا خانه ای برای خانواده و نسل های آینده ی آن‌ها شود.

منبع: معمار برتر