رامسر، روزگاری به‌حق «عروس ایران» نام داشت؛ شهری که در هم‌آغوشی دریا و جنگل، زیباترین جلوه‌های طبیعت را در خود جای داده بود. اما امروز، سیمای این شهر تاریخی و طبیعی، با رشد بی‌رویه ساخت‌وسازهای بی‌ضابطه، دیگر آن چهره‌ چشم‌نواز گذشته را ندارد. ویلاهایی که بدون هیچ‌گونه هارمونی و برنامه‌ریزی شهری، یکی پس از دیگری در دل کوه و جنگل سر برآورده‌اند؛ درست در جاهایی که روزگاری نفس طبیعت در آن جاری بود و قرار بود برای نسل‌های آینده حفظ شود.

تأسف‌بارتر آن‌که این روند همچنان ادامه دارد و هر روز بخشی از این بهشت شمالی، قربانی سوداگری و بی‌توجهی به اصول زیست‌محیطی می‌شود.ما به نگاه مسئولانه‌تر و احترام به آینده نیاز داریم.