در حالی که بازار مسکن از مهم‌ترین ارکان اقتصاد کشور به شمار می‌رود، اما کمبود منابع مالی و بی‌توجهی بانک‌ها به وظایف حمایتی خود، آن را به چالشی جدی برای دولت و متقاضیان تبدیل کرده است. قاسم مغیمی، کارشناس سیاست‌گذاری مسکن، با اشاره به شرایط فعلی، یکی از مهم‌ترین دلایل توقف یا کندی پروژه‌های نهضت ملی مسکن را ضعف در پرداخت تسهیلات ساخت از سوی بانک‌ها می‌داند؛ موضوعی که اکنون بسیاری از متقاضیان را ناامید و برخی را به انصراف از پروژه‌ها سوق داده است.

به گزارش پرشین سازه ، وی تاکید می‌کند که تامین مالی یکی از ارکان حیاتی در فرآیند ساخت مسکن است، اما بانک‌ها، به‌ ویژه بانک‌های خصوصی، آن‌ گونه که باید و شاید، در این حوزه ایفای نقش نکرده‌اند. نتیجه این بی‌تفاوتی، افزایشی محسوس در قیمت تمام‌شده‌ی واحدهای مسکونی و فشاری مضاعف بر دوش سازندگان و خریداران بوده است.

چرا پرداخت تسهیلات نباید تنها بر دوش یک بانک باشد؟

مغیمی معتقد است که حتی اگر یک بانک خاص نیز در پرداخت تسهیلات فعال باشد، به‌ هیچ‌وجه کافی نخواهد بود. مشارکت واقعی و متعهدانه‌ی همه بانک‌ها، چه دولتی و چه خصوصی، برای خروج بازار مسکن از رکود ضروری است. تجربه نشان داده که بدون یک زنجیره‌ی تامین مالی منسجم، نه ساخت‌وسازها به سرانجام می‌رسند و نه تقاضاهای واقعی در بازار پاسخ داده می‌شوند.

از سوی دیگر، افزایش میزان تسهیلات می‌تواند به‌ عنوان یک محرک قوی عمل کرده و انگیزه‌ی متقاضیان را برای پرداخت آورده‌های خود بالا ببرد. در شرایطی که هزینه‌های ساخت به‌ طور کامل بر دوش سازندگان افتاده، طبیعی است که آنها بخواهند فشار مالی بیشتری به متقاضیان وارد کنند. نتیجه‌ی این فشار، عقب‌نشینی گروهی از متقاضیان و تعلیق پروژه‌هایی است که قرار بود خانه‌ای برای مردم باشد، نه رویایی ناتمام.

راه نجات کجاست؟
بررسی‌ها نشان می‌دهد که برای برون‌رفت از این وضعیت، تنها راه، ورود جدی و هماهنگ همه دستگاه‌های ذی‌ربط به‌ ویژه بانک‌ها است. بدون این مشارکت، نه افزایش تسهیلات موثر خواهد بود و نه وعده‌های ساخت انبوه به سرانجام خواهد رسید. تجربه‌ی نهضت ملی مسکن نشان داد که طرح‌های بزرگ بدون پشتوانه‌ی مالی قوی، تنها روی کاغذ باقی می‌مانند.

به نظر می‌رسد زمان آن رسیده که بانک‌ها، به‌ جای نظاره‌گر بودن، نقش فعال‌تری در تامین مالی ساخت‌وساز ایفا کنند؛ چرا که مسیر رونق بازار مسکن، از دالان منابع مالی عبور می‌کند و بدون آن، تمام برنامه‌ها تنها به تاخیر، توقف یا شکست منتهی می‌شوند.