همشهری آنلاین– سحر جعفریان‌عصر: حالا در روزگارِ صفر و یک رایانه‌ها و شهرت و ثروت‌های لایک آورده، استریم‌گیم (سازنده محتواهای آنلاین و بازی‌محور در شبکه‌های مجازی) شدن در سایه هزاران‌هزار سابسکرایبر و فالوئر، هم تفریح است و هم آسانسوری پر سرعت برای پولدار شدن. استریمرهای ۱۰ تا سی‌وخُرده‌ای ساله که یا دوست‌دار و یا پِلیر بازی‌های قدیمی مانند شورش در شهر، سوپر ماریو (قارچ‌خور)، تِیکن و کراش بوده‌اند و یا وسوسه حال و روزِ تایلر بلوینز (نینجا)، معروف‌ترین استریم‌گیم جهان به جان‌شان افتاده‌است.
هرچند که کمترشان از ویلیام هگنباتوم، سازنده نخستین بازی ویدیویی جهان (دو تنیس) که دستی در ساخت بمب‌های هسته‌ای جنگ‌جهانی‌دوم داشته، خبر دارند. با لباس‌های گَل و گشاد، موهای رنگی و چپانده زیر کلاه کپ یا مینی‌اسکارف و صورت‌هایی آراسته کُنجِ استریم‌گیم‌روم (اتاق بازی) خود می‌نشینند و محتواهای میلیون‌تومانی را با شاه جمله «یادت نره قلب توخالی رو پُر کنی» تولید و منتشر می‌کنند.
می‌خواهم استریمرِ گیم شوم
«بزرگ شدی می‌خوای چکاره شی؟» سوال پرتکرار که به جای خلبان، مهندس و پزشک و بازیگر «استریمر شدن» جای آن را گرفته است. کم‌سن و سال است و این را چنین در پروفایل صفحات مجازی‌اش نوشته: «مِستر مهدی‌ام، ۱۴ سالمه، درس و تفریح و کارم استریم‌گیمه…». برای او همه چیز از بازی رایگان زولا شروع شد. ساعت‌ها در نقش تک‌تیرانداز گیم فرو می‌رفت و حالت و نقشه‌های گوناگون آن را از تحت‌تعقیب تا خانه‌وحشت، بازی می‌کرد: «یه کم که گذشت، شدم بازیکن قهرمانِ زولا وبچه‌ها پیشنهاد دادن برم توی لیگ و مسابقه.» از سر همین مهارتش در اجرای بازی‌های شوتر (تفنگ‌بازی) و اکشن است که حالا روزهایی که لایوی بازیش در گیم ماینکِرَفت یا دوتا را منتشر می‌کند، بیش از ۱۰۰ هزار بیننده هیجان‌زده با ارسال پیاپی کامنت‌هایی (ایول داری حاجی، چه جوری انقدر بَلَدی و…) تماشایش می‌کنند.
وقتی فالوئرهای دو آتیشه، دونیت پیشکش می‌کنند
ترافیک کاربران در لینک «استریم‌های در حال پخش» که در قسمت نوار ابزار یکی از شناخته‌شده‌ترین سرویس‌های استریم‌گیمِ ایرانی جانمایی شده، بالاست. روزانه دنبال‌کنندگان فراوانی، محتوای لینک را پی ویدیوهایی از استریمرهای دلخواه خود، پیدا می‌کنند؛ ویدیوهایی که سود مالی هر یک با توجه به تبلیغات و بازاریابی‌شان بین یک تا بیش از چند ۱۰ میلیون تومان است. تعداد زیادی از بازدیدکنندگان روی صفحه استریمری نوجوان که خودش را «عرفان گروت» معرفی کرده و در حال انجام بازی موبایلی «کالاف‌دیوتی» است، کلیک می‌کنند. تعدادی هم به صفحه «پرنسس تینا» که حدود یک ساعت می‌شود «فورتنایت» بازی و با طرفدارانش چت می‌کند، وارد می‌شوند. طرفداران دوآتیشه، معمولا از دونیت کردن (حمایت مالی) استریمرشان غافل نمی‌شوند. آنها پیش از ترک صفحه استریمرهای موردپسندشان، گزینه پرداخت داوطلبانه را که با هدفی معین (ارتقای کیفیت سخت‌افزارهای استریمینگ مثلا خرید کیبورد گیم یا دسته بازی) گوشه چپ یا راست تصویر جا گرفته، فعال می‌کنند. پیشکش از ۵ هزار تومان تا همت عالی که گاهی میلیون‌تومان هم می‌شود.
فیس و افاده میلیونی استریمرهای چند هزار کایی
پربازدیدترین صفحات در اختیار استریمرهای جوانی‌ست که از عایق و تجهیزات اتاقِ استریم‌شان پیداست در کارشان جدی و یا حرفه‌ای‌اند. سیستم‌های به‌روز گیمینگ (از کیس و مادربُرد و کارت‌گرافیک تا مانیتورهای عمودی و افقی و باند) که هر یک با دقت زیر و روی میز عریض و طویل گیم چیده شده‌اند، لابه‌لایشان هم انواع فیگورهای کوچک و بزرگ کارکترهای انیمیشنی و تعدادی نیز عروسک‌های ترند به چشم می‌آید، نور رنگارنگ رینگ و ریسه و لامپ‌های هوشمند هم که بر صندلی‌های ارگونومیک، میکروفون، وب‌کم، کارت کپچر، استریم دک و آن پرده سبز تابیده‌است. البته بسیاری‌شان چراغِ استریم‌گیمی خود را با یک گوشی تلفن همراه یا رایانه قدیمی که حالا جزو ضایعات الکترونیکی‌ست در یکی از پلتفرم‌های استریمینگ (توییچ، فیسبوک و یوتیوب) روشن کردند. نمونه‌اش، ملیسا. خ با بیش از ۳۵۰ هزار دنبال‌کننده از نخستین دخترانی بوده که استریم‌گیم شد کسب و کارش. یک روز با گریم عروسکی یه روز با آرایش غلیظ مقابل وب‌کم می‌نشیند: «از بازی و توکِن (ارز دیجیتال در اکوسیستم بازی‌ها) جمع کردن سر یک سال رسیدم به گزارشگری مسابقات بازی‌های الکترونیک.»
میلیونرهای اتاق نشین
از جستجویی کوتاه در سرویس‌های استریمینیگ این بر می‌آید که استریمرهای گیم، الگوریتم ترند شدن و درآمدزایی در صنعت سرگرمی‌های دیجیتال را عین کف دست بلد هستند و معمولا به چند روش سعی در نفس‌کش طلبیدن از میان استریمرهای رقیب دارند. یک؛ پخش زنده از انجام بازی‌هایی سختِ روز که در آنها تبحر دارند. دو؛ منو و نحوه انجام بازی‌های جدید را آموزش می‌دهند (از ساخت دسته پانجی بازی تا آنباکسینگ کنسول‌های وارداتی بازی). سه؛ پادکست یا ویدیو با موضوع گیم و گیمرها و اسپانسرها می‌سازند. چهار؛ در لیگ‌های مختلف به عنوان بازیکن شرکت می‌کنند و رجز می‌خوانند. پنج؛ تِستر بازی‌های رایانه‌ای می‌شوند تا باگ‌هایشان را پیدا کنند. به اینها، ریلزسازی و ساخت کلیپ با محتوای طنز و چالش‌هایی که سَمی یا خفن، پسوندشان است نیز اضافه می‌شود. یکی مانند عمو عرشیا از بلندآوازه‌های استریم‌گیم ایران که سال‌هاست همراه با دختر جنگجو یعنی همسرش کلیپ‌های فان و لایک‌خور از حاشیه‌های زندگی استریمری می‌سازد: «هیروبراین شدن (قهرمان شدن) در بازی و زندگی»، «آنباکسینگ موس جدیدمان؛ باز شود دیده شود…»، «مثل خانم استریمر کلمبیایی نباشید که از استرس بازی، گربه‌اش را خفه کرد».