در برهه‌ای حساس از تاریخ نظام مهندسی کشور، دکتر صادق مالواجرد، وزیر راه و شهرسازی، با انتخابی که در پیش دارد، فرصت تاریخی را در اختیار دارد تا نه تنها مسیر آینده این نهاد حرفه‌ای را تعیین کند، بلکه الگویی از تصمیم‌گیری مبتنی بر عقلانیت، درایت و اخلاق حرفه‌ای ارائه دهد. این انتخاب فراتر از تعیین یک مدیر است؛ فرصتی برای نشان دادن اینکه چگونه می‌توان با اتکا به منطق و اصول، اعتماد از دست رفته را بازسازی کرد.
وزیر محترم راه و شهرسازی با درایت و بصیرتی که همواره از خود نشان داده، قطعا تصمیمی خواهد گرفت که در خور جایگاه و مسئولیت‌اش باشد. تصمیمی که نه تنها منافع کوتاه‌مدت بلکه آینده بلندمدت نظام مهندسی و کشور را مدنظر قرار دهد.
چالش باورسازی و ضرورت اقناع جامعه
یکی از مهم‌ترین اصول مدیریت نوین، عقلانیت و شفافیت در فرایند تصمیم‌گیری است. جامعه امروز دیگر پذیرای تصمیمات پشت درهای بسته نیست و انتظار دارد که تصمیمات مهم بر اساس معیارهای روشن و قابل درک اتخاذ شوند. انتخاب رئیس شورای مرکزی نظام مهندسی نیز از این قاعده مستثنا نیست. عقلانیت این فرایند می‌تواند اعتماد عمومی را افزایش دهد و نشان دهد که تصمیمات بر اساس شایستگی و لیاقت گرفته می‌شود، نه بر اساس ملاحظات جانبی.
وقتی جامعه شاهد باشد که تصمیمات مهم بر اساس معیارهای منطقی و قابل فهم اتخاذ می‌شود، اعتماد به نهادها افزایش می‌یابد. این اعتماد خود به افزایش مشروعیت و کارآمدی نهادها منجر می‌شود و زمینه همکاری سازنده‌تر میان بخش‌های مختلف جامعه را فراهم می‌آورد.
در عصر اطلاعات، یکی از مهم‌ترین چالش‌های مدیران، باورسازی و اقناع جامعه نسبت به درستی تصمیمات اتخاذشده است. این چالش زمانی پیچیده‌تر می‌شود که تصمیم با انتظارات عمومی فاصله داشته باشد. در چنین شرایطی، ضروری است که تصمیم‌گیرندگان بتوانند با استدلال محکم و شفاف، دلایل انتخاب خود را توضیح دهند.
نظام مهندسی کشور در سال‌های اخیر با کاهش اعتماد عمومی مواجه بوده است. در چنین شرایطی، انتخاب رهبری که بتواند این اعتماد را بازسازی کند، اهمیت دوچندان می‌یابد.
باورسازی موفق زمانی امکان‌پذیر است که تصمیمات بر اساس منطق، عدالت و شفافیت اتخاذ شوند. اگر جامعه احساس کند که انتخاب‌ها بر اساس شایستگی و لیاقت صورت می‌گیرد، حمایت خود را از تصمیمات نشان خواهد داد. در غیر این صورت، حتی بهترین تصمیمات نیز ممکن است با مقاومت و عدم پذیرش مواجه شوند.
اخلاق حرفه‌ای و تعارض منافع
یکی از بنیادی‌ترین اصول در هر انتخاب مدیریتی، رعایت اخلاق حرفه‌ای و پرهیز از تعارض منافع است. این اصل در انتخاب رئیس نظام مهندسی نیز باید مورد توجه جدی قرار گیرد. وضعیتی که فردی همزمان در موقعیت اجرایی باشد و در عین حال نامزد انتخاباتی محسوب شود، می‌تواند سوالات جدی درباره عدالت فرایند مطرح کند.
اخلاق حرفه‌ای ایجاب می‌کند که هیچ فردی از موقعیت شغلی خود برای کسب مزیت در فرایندهای انتخاباتی استفاده نکند. این اصل نه تنها در قوانین مدون بلکه در اصول اخلاقی جهانی نیز مورد تأکید قرار گرفته است. رعایت این اصول می‌تواند نشان دهد که تصمیمات بر اساس عدالت و انصاف اتخاذ می‌شود.
درایت مدیریتی و انتخاب بر اساس شایستگی
درایت مدیریتی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی است که از مدیران انتظار می‌رود. این درایت در انتخاب همکاران و جانشینان نیز باید نمود یابد. انتخاب افرادی که دارای تجربه، دانش و ظرفیت مدیریت چالش‌های پیچیده هستند، نشان‌دهنده درایت مدیر است.
در مورد انتخاب رئیس نظام مهندسی، بررسی سوابق و تجربیات کاندیداها اهمیت ویژه‌ای دارد. تجربه مدیریت در سطوح مختلف، آشنایی با ساختار و چالش‌های نظام مهندسی، توانایی تعامل با نهادهای مختلف و ظرفیت ایجاد تحول، همگی معیارهایی هستند که باید مدنظر قرار گیرند.
فشارها و استقلال در تصمیم‌گیری
یکی از امتحان‌های بزرگ هر مدیر، مواجهه با فشارهای بیرونی و حفظ استقلال در تصمیم‌گیری است. اخبار حاکی از آن است که در مورد انتخاب رئیس نظام مهندسی نیز فشارهایی از سوی برخی نهادها و افراد وارد شده است. در چنین شرایطی، حفظ استقلال و تصمیم‌گیری بر اساس منطق و عقلانیت، نشان‌دهنده قدرت و اعتماد به نفس مدیر است.
تاریخ نشان داده که تصمیماتی که تحت فشار و در شرایط غیرطبیعی اتخاذ می‌شوند، معمولاً پایداری کمتری دارند و در دراز مدت با چالش‌های جدی مواجه می‌شوند. در مقابل، تصمیماتی که بر اساس بررسی دقیق، مشورت گسترده و ارزیابی منطقی گرفته می‌شوند، موفقیت بیشتری دارند.
ضرورت احیای اعتماد
نهادهای حرفه‌ای زمانی می‌توانند نقش مؤثری در جامعه ایفا کنند که از اعتماد عمومی برخوردار باشند. این اعتماد محصول عملکرد شفاف، تصمیمات منطقی و رفتار اخلاقی است. نظام مهندسی کشور در شرایط کنونی نیازمند بازسازی این اعتماد است.
احیای اعتماد کاری دشوار اما ممکن است. این کار مستلزم انتخاب رهبرانی است که نه تنها از توانایی‌های لازم برخوردار باشند، بلکه از حمایت و اعتماد جامعه حرفه‌ای نیز بهره‌مند باشند. چنین انتخابی می‌تواند نقطه عطفی در مسیر بازسازی اعتماد عمومی باشد.
دکتر مالواجرد در موقعیتی قرار دارد که می‌تواند با تصمیمی درست و منطقی، نه تنها آینده نظام مهندسی را تضمین کند، بلکه الگویی از تصمیم‌گیری مبتنی بر عقلانیت و اخلاق حرفه‌ای ارائه دهد. این تصمیم باید بر اساس شایستگی، تجربه، مقبولیت در جامعه حرفه‌ای و ظرفیت ایجاد تحول اتخاذ شود.
انتخاب کسی که دارای سوابق مستحکم در کار با نظام مهندسی است، تجربه مدیریت در سطوح مختلف را دارد و از حمایت گسترده جامعه حرفه‌ای برخوردار است، نه تنها منطقی بلکه ضروری نیز محسوب می‌شود. چنین انتخابی می‌تواند آغازگر دوران جدیدی از تعامل سازنده، شفافیت و کارآمدی در نظام مهندسی باشد.
source