عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان سازههای فولادی ایران، در جریان یک نشست خبری ضمن تأکید بر بحران آب در کلانشهرها بهویژه تهران، هشدار داد که سازههای بتنی مصرف آبی بین ۲.۵ تا ۳ برابر بیشتر نسبت به سازههای فولادی دارند و پیشنهاد کرد با مشوقهای مالی و فرهنگی، استفاده از سازههای فولادی جایگزین سازههای بتنی شود تا هم بحران آب کنترل شود و هم محیط زیست حفظ شود.
به گزارش ساختمان آنلاین،احمد کرمیراد، عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان سازههای فولادی ایران، در نشست خبری روز دوشنبه (۶ مرداد) در جمع خبرنگاران گفت: مهمترین مسئلهای که در این نشست مطرح شد، موضوع بحران آب و سازگاری آن با سازههای فولادی بود. ما تلاش داریم که این دغدغه مهم را بیشتر به مردم، شرکتها و کلیه دستاندرکاران ساختوساز منتقل کنیم تا به مزایای سازههای فلزی بیشتر توجه شود.
وی با اشاره به مصرف بالای آب در ساخت سازههای بتنی اظهار داشت: تحقیقات دقیق نشان داده است که سازههای بتنی بهطور میانگین دو و نیم تا سه برابر بیشتر از سازههای فولادی آب مصرف میکنند. این موضوع به ویژه در کلانشهرهایی مانند تهران بسیار حائز اهمیت است، چرا که بیش از ۶۰ درصد آب مصرفی تهران از منابع زیرزمینی تأمین میشود و این برداشتهای بیرویه باعث پدیده خطرناک فرونشست زمین تا ۳۰ سانتیمتر در پایتخت شده است.
کرمیراد ادامه داد: یکی از مشکلات جدی دیگر در حوزه ساختوساز، استفاده از آب با کیفیت بالا برای تولید بتن است. در واقع آب مصرفشده برای بتن در تهران، آبی است که میتواند با حداقل هزینه به آب آشامیدنی تبدیل شود، اما متأسفانه در مراحل تولید و عملآوری بتن به طور مداوم مصرف میشود.
وی افزود: در چند سال اخیر، ما این موضوع را با دولتمردان، تشکلها، صاحبان صنایع و نهادهای مختلف از جمله شهرداری و نظام مهندسی در میان گذاشتهایم تا بتوانیم فرهنگسازی کنیم و مشوقهایی برای حرکت ساختوسازهای شهری به سمت سازههای فولادی ایجاد نماییم.
کرمیراد درباره مزایای سازههای فولادی گفت: تولید سازه فولادی تقریباً هیچ آبی مصرف نمیکند و همین امر آن را به گزینهای بسیار مناسب برای بحران آب تبدیل کرده است. همچنین سازههای فولادی، برخلاف سازههای بتنی که نخالههایشان ممکن است بیش از هزار سال در طبیعت باقی بماند و یک فاجعه زیستمحیطی ایجاد کند، کاملاً بازیافتپذیر و قابل استفاده مجدد هستند.
وی تاکید کرد : ما پیشنهاد کردهایم که شهرداری، وزارت مسکن و نظام مهندسی با ایجاد مشوقهایی مانند اقساط بلندمدت، تخفیف در صدور پروانه و کمکهای مالی، مردم و شرکتهای فعال را به سمت استفاده از سازههای فولادی سوق دهند.
کرمیراد در پایان خاطرنشان کرد: اگر به سمت استفاده گستردهتر از سازههای فولادی برویم، عمر ساختوسازها به یکسوم کاهش یافته، نظم شهری بهتر میشود و میتوان ساختمانهایی با عمر بیش از ۱۰۰ سال ساخت. در کشورهای پیشرفته، ساختمانها بهندرت زیر ۷۰ تا ۱۰۰ سال تخریب میشوند و تنها در صورت نیاز بازسازی میشوند؛ این مسیر میتواند راهکار عملی، پایدار و زیستمحور توسعه شهرهای ایران باشد.
source