در آستانه انتخاب رئیس جدید شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور، فضای گمانه‌زنی میان دو گزینه اصلی، یعنی آقای مهندس مقومی و دکتر پیروز حناچی، به نقطه‌ای حساس رسیده است. بررسی پیشینه، رویکرد سیاسی و عملکرد مدیریتی این دو چهره می‌تواند تا حدی روند تصمیم‌گیری نهایی وزیر راه و شهرسازی را تبیین کند.
۱. مهندس مقومی: استمرار یک جریان خاص
مهندس مقومی از چهره‌هایی است که انتخاب وی به‌عنوان رئیس شورای مرکزی، در امتداد مسیر فکری و مدیریتی مهندس حمزه شکیب تفسیر می‌شود؛ مسیری که بیش از آن‌که مبتنی بر شایسته‌سالاری و رقابت حرفه‌ای باشد، به نظر می‌رسد متأثر از ملاحظات جناحی و حمایت‌های سیاسی خاص، به‌ویژه از سوی برخی نمایندگان وقت مجلس شورای اسلامی و نزدیک به جریان جبهه پایداری بوده است.
با توجه به تحولات اخیر در ساختار کلان کشور، از جمله احتمال تغییر در دبیر شورای عالی امنیت ملی و جایگزینی احتمالی علی لاریجانی به جای سعید جلیلی، می‌توان گفت که قدرت سیاسی جبهه پایداری در حال افول است. در نتیجه، تداوم انتخاباتی با تکیه بر این جریان، به‌ویژه در نهادهای تخصصی مانند شورای مرکزی نظام مهندسی، ممکن است با چالش‌های جدی‌تری مواجه شود.
۲. دکتر پیروز حناچی: سابقه، تجربه و منش اصلاح‌طلبانه
در مقابل، دکتر حناچی با پیشینه‌ای طولانی در مدیریت شهری، حضور در بالاترین سطوح حاکمیتی مرتبط با معماری و شهرسازی، و همچنین برخورداری از نگاه علمی، تخصص‌محور و اصلاح‌طلبانه، یکی از گزینه‌های جدی و شایسته برای تصدی این مسئولیت تلقی می‌شود. ایشان به‌ویژه در دوره شهرداری تهران، منش مدیریتی مبتنی بر شفافیت، پاکدستی و بهره‌گیری از نیروهای متخصص را دنبال کرده و در میان بدنه مهندسان و دانشگاهیان نیز چهره‌ای مقبول است.
حمایت از دکتر حناچی، نه‌تنها پاسداشت یک جریان فکری علمی و تخصصی در حوزه مهندسی ساختمان محسوب می‌شود، بلکه با توجه به رابطه دیرینه ایشان با وزیر محترم راه و شهرسازی، انتظار می‌رود که وزیر نیز در این انتخاب، رسم امانت، انصاف و قدردانی از همراهی‌های گذشته را به جای آورد.
۳. نشانه‌هایی از تردید در جهت‌گیری سیاسی وزیر
با این حال، برخی تصمیمات اخیر وزیر راه و شهرسازی، به‌ویژه انتصاب آقای حامد شاکرنژاد (که از حامیان سرشناس سعید جلیلی در انتخابات ریاست‌جمهوری بود) به‌عنوان مشاور فرهنگی وزارتخانه، حاکی از آن است که نمی‌توان به‌طور قطعی وزیر را در جبهه اصلاح‌طلبان دسته‌بندی کرد. این انتصاب، به‌نوعی نشان‌دهنده تلاش برای حفظ تعادل میان جریان‌های سیاسی مختلف در بدنه مدیریتی وزارت راه و شهرسازی است.
۴. چشم‌انداز سیاسی دکتر حناچی در صورت عدم انتخاب
در صورتی که دکتر حناچی به‌عنوان رئیس شورای مرکزی انتخاب نشود، با توجه به جایگاه و پایگاه اجتماعی ایشان در میان مهندسان استان تهران، احتمال بالایی وجود دارد که وی به‌عنوان یکی از گزینه‌های اصلی و جدی برای ریاست سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران در دوره آینده مطرح شود. این موضوع می‌تواند توازن نیروها را در سطوح استانی نیز دستخوش تغییر کند.
جمع‌بندی
انتخاب رئیس شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان، آزمونی مهم برای ارزیابی میزان پایبندی به شایسته‌سالاری، تخصص‌گرایی و استقلال نهادهای حرفه‌ای از ملاحظات سیاسی است. حمایت از چهره‌ای چون دکتر حناچی می‌تواند نشانه‌ای مثبت از تمایل به ارتقای نظام مهندسی کشور بر اساس معیارهای علمی و اخلاقی باشد. در مقابل، انتخاب‌هایی با پشتوانه صرفاً جناحی، هرچند در کوتاه‌مدت ممکن است برای گروهی مطلوب باشد، در بلندمدت به تضعیف اعتماد عمومی و بدنه مهندسان منجر خواهد شد.
source