با خبر استعفای جناب آقای دکتر پیروز حناچی، چهره‌ای فرهیخته، متخصص و با‌شرافت از عضویت در شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی، این واقعیت تلخ آشکار شد که حضور در این جایگاه نه بر پایه تخصص و تعهد، بلکه متاسفانه تحت‌الشعاع ملاحظات سیاسی و بده‌بستان‌های پشت‌پرده قرار گرفته است.
دکتر حناچی با برخورداری از کارنامه‌ای روشن در حوزه مسکن و شهرسازی، از معدود اعضایی بود که فارغ از منفعت‌طلبی، به دور از بازی‌های پشت‌پرده و به‌دور از لابی‌گری‌های مخرب، صرفا بر مبنای دغدغه‌های حرفه‌ای و منافع عمومی جامعه مهندسی در شورا حضور داشت. کناره‌گیری ایشان را باید نه صرفا یک استعفای فردی، بلکه نشانه‌ای هشداردهنده از انحراف مسیر شورا و بی‌اعتنایی به شایسته‌سالاری دانست.
اکنون با حذف غیرمستقیم چهره‌هایی چون ایشان و با نگاهی به لیست نهایی اعضای شورای مرکزی، متاسفانه شاهد حذف نمایندگان استان‌های مهم و تاثیرگذاری همچون تهران، خراسان رضوی، مازندران، قزوین، خراسان شمالی و جنوبی هستیم؛ اتفاقی که شورا را از جایگاهی ملی و تخصصی، به نهادی کوچک و محدود تقلیل می‌دهد و در عمل نقش نهاد عالی مهندسی کشور را تضعیف می‌کند.
در روزهایی که جامعه مهندسی کشور چشم‌انتظار تقویت جایگاه حرفه‌ای خود از مسیر شفافیت، عدالت و شایسته‌سالاری بود، تحولات اخیر در ترکیب شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان، نگرانی‌هایی جدی در میان بدنه متخصصان، نخبگان و فعالان صنفی ایجاد کرد. تصمیم‌هایی که به‌جای پاسخ به مطالبات واقعی مهندسان، شائبه ترجیح منافع محدود گروهی بر منافع عمومی را تقویت می‌کند. از سایر اعضای شایسته و مستقل شورا که دغدغه حرفه‌ای، عدالت ساختاری و شفافیت دارند، انتظار می‌رود که نسبت به این روند انحرافی موضع‌گیری کنند. سکوت، نه بی‌طرفی بلکه همراهی با روندی است که چشم‌انداز سازمان نظام مهندسی را تیره خواهد کرد.
پیمان خاکساری