در روز خبرنگار، خبری جذاب اما بحثبرانگیز در رسانهها منتشر شد: «واگذاری رایگان مسکن به خبرنگاران»
الیاس حضرتی، رئیس شورای اطلاعرسانی دولت، در سفر به کرمان از رایزنی با وزارت راه و شهرسازی و طرح ایجاد تعاونیهای استانی ویژه خبرنگاران خبر داد.
به گزارش پرشین سازه در نگاه اول، این وعده میتواند بخشی از مشکل مسکن این قشر را حل کند، اما بررسی جزئیات، تصویر متفاوتی را نشان میدهد؛ تصویری همراه با ابهامات و یادآور وعدههای نیمهتمام گذشته.
ابهام در تعریف خبرنگار
یکی از مهمترین چالشهای این طرح، نبود تعریف دقیق از «خبرنگار» است. سامانههای ثبتنام موجود پر از دادههای متناقض و ناقص هستند؛ برخی افراد بدون سابقه حرفهای در فهرست قرار دارند و بسیاری از خبرنگاران باسابقه به دلیل نقص یا ایراد در فرآیند ثبتنام، ثبت نشدهاند.
بدون شناسایی دقیق جامعه هدف، اجرای طرح بیشتر شبیه هدفگیری در تاریکی خواهد بود.
مشکل اولویتبندی
حتی اگر تعریف خبرنگار مشخص شود، سوال بعدی این است که چه معیارهایی برای اولویتبندی وجود دارد؟ آیا سابقه کاری، کیفیت محتوا یا اعتبار رسانه ملاک خواهد بود؟ در نبود شاخصهای شفاف، خطر ایجاد بیعدالتی و رانت بسیار بالاست.
ابهام در تأمین منابع مالی
ساخت مسکن رایگان نیازمند هزینههای سنگین برای زمین، ساخت و زیرساختهاست. در شرایط اقتصادی فعلی، منابع این طرح هنوز مشخص نیست. اگر چنین بودجهای وجود دارد، چرا تاکنون صرف حمایت از مناطق محروم یا اقشار کمدرآمد نشده است؟
تجربههای تلخ گذشته
طرحهای مشابه در گذشته نشان دادهاند که نبود نظارت دقیق میتواند زمینهساز رانت شود. تجربههای قبلی باعث شده جامعه رسانهای نسبت به این وعدهها بدبین باشد و احتمال تکرار همان مسیر را بدهد.
راهکار پیشنهادی
برای موفقیت چنین طرحی، دولت باید:
- نظام جامع شناسایی و ارزیابی خبرنگاران را ایجاد کند.
- اولویتبندی شفاف بر اساس سابقه و کیفیت کار تدوین کند.
- از مشارکت نهادهای صنفی، بخش خصوصی و تعاونیها بهره گیرد.
- بستههای حمایتی ترکیبی شامل تسهیلات مالی، زمین ارزان و معافیتهای مالیاتی طراحی کند.
جمعبندی:
وعده مسکن رایگان برای خبرنگاران، اگرچه جذاب است، اما بدون تعریف روشن، اولویتبندی مشخص و منابع مالی پایدار، بیش از آنکه راهحل باشد، یادآور تجربههای شکستخورده گذشته است. تنها با شفافیت، برنامهریزی دقیق و نظارت مؤثر میتوان امیدوار بود این وعده به واقعیت تبدیل شود.
source