واگذاری زمین؛ راهکاری نو برای نجات کلان‌شهرها و توسعه متوازن کشور

ایران سال‌هاست با بحران‌های آب، برق و انرژی دست‌به‌گریبان است که تنها ریشه در تغییرات اقلیمی ندارند، بلکه سیاست‌های نادرست شهری و تمرکز جمعیت در کلان‌شهرها این بحران‌ها را تشدید کرده‌اند. تهران، به عنوان پانزدهمین شهر پرجمعیت جهان، با جمعیتی فراتر از ظرفیت مصوب خود، زیرساخت‌ها و منابع حیاتی را تحت فشار قرار داده است.

به گزارش پرشین سازه ، سیاست «واگذاری زمین» به عنوان یک راه‌حل استراتژیک، می‌تواند فشار از کلان‌شهرها را کاهش داده و زمینه‌ی توسعه متعادل در شهرهای کوچک و روستاها را فراهم آورد. این سیاست نه تنها به تحقق حق مسکن کمک می‌کند، بلکه باعث احیای مناطق روستایی و ایجاد فرصت‌های اقتصادی جدید می‌شود.

محورهای کلیدی در اجرای موفق سیاست واگذاری زمین

اجرای این سیاست بر سه رکن اساسی استوار است که دولت باید با جدیت آن‌ها را دنبال کند:

1. تامین زمین: اولین و مهم‌ترین گام، دسترسی آسان به زمین برای ساخت مسکن و راه‌اندازی کسب‌وکار است.
2. زیرساخت‌های حیاتی: فراهم کردن زیرساخت‌هایی مانند آب، برق، گاز و راه‌های ارتباطی برای پایداری سکونت و فعالیت‌های اقتصادی ضروری است.
3. تسهیلات مالی: ارائه وام‌های کم‌بهره و حمایت‌های مالی برای کمک به مردم در ساخت مسکن و توسعه مشاغل محلی.

بر اساس برنامه هفتم توسعه، دولت موظف است زمین‌های دولتی را به متقاضیان، به ویژه در قالب اجاره‌های ارزان‌قیمت و با شرط احیا و بهره‌برداری تولیدی واگذار کند.

«مسکن معیشت‌محور»؛ کلید خودکفایی و پایداری

مدل مسکن معیشت‌محور فراتر از یک سرپناه ساده است. در این رویکرد، خانه به عنوان یک زیرساخت چندمنظوره برای زندگی، تولید و تاب‌آوری اقتصادی در نظر گرفته می‌شود. با واگذاری زمین در مناطق غیرشهری، امکان ایجاد صنایع خرد، کارگاه‌های خانگی و توسعه کشاورزی فراهم می‌شود که به خودکفایی اقتصادی و امنیت غذایی کشور کمک می‌کند.

این سیاست همچنین می‌تواند به رونق گردشگری و جذب سرمایه‌گذاری‌های جدید منجر شود. موفقیت این راهبرد مستلزم هماهنگی وزارت راه و شهرسازی و وزارت جهاد کشاورزی است تا زمین‌های دولتی به افراد فعال و تولیدگر واگذار شوند. در نهایت، این سیاست می‌تواند به یک نقطه عطف در توسعه متوازن کشور تبدیل شود؛ جایی که مردم، زمین و تولید در یک چرخه پایدار به هم گره می‌خورند.