در قلب شیراز، جایی که غبار قرن‌ها بر سنگ‌ها نشسته و سکوتی سنگین بر فضا حاکم است، گورستان تاریخی دارالسلام چون کتابی گشوده، قصه‌های ناگفته‌ی مردمان این دیار را روایت می‌کند.

سنگ قبرهای ساده و در عین حال پرشکوه، با خطاطی‌های ظریف و حکاکی‌های دست‌ساز، یادگاری از روزگاری هستند که هنر، ایمان و احترام به گذشتگان در هم تنیده بود. هر خط و کتیبه‌، نامی را زنده می‌کند و هر تاریخ حک شده، پلکی است به گذشته‌ای دور که در حافظه‌ی خاک مانده است.

در میان این آرامستان، شیر سنگی خاموش اما پرهیبت ایستاده است؛ نمادی که در فرهنگ کهن ایرانی و به‌ویژه در جنوب کشور، نشانه‌ی شجاعت، مردانگی و حراست از آرامگاه عزیزان بوده است. این شیر، نه تنها مجسمه‌ای سرد از سنگ، بلکه پاسبانی خاموش بر مرز میان زندگی و مرگ است؛ گویی چشم‌های سنگی‌اش هنوز بر رفت‌وآمد زمان نظاره می‌کند.

اینجا، هر سنگ و هر نقش، داستانی دارد؛ داستان انسان‌هایی که روزی در کوچه‌های همین شهر قدم زده‌اند و امروز، زیر سایه‌ی درختان کهنسال دارالسلام، در آغوش خاک آرام گرفته‌اند.

این گورستان، موزه‌ای زنده از فرهنگ، تاریخ و هنر شیراز است؛ جایی که سکوتش هزاران سخن ناگفته را در دل دارد.

منبع:sadeghmiri10