مجتبی صابر، فعال در حوزه صنعت ساختمان، در این مصاحبه به تاثیر قوانین نظام مهندسی و کنترل ساختمان بر ارتقاء کیفیت ساخت‌وساز اشاره کرد. او با ارائه مثال‌هایی از تجربه‌های تاریخی و کنونی نشان می‌دهد که نظارت صحیح و اجرای قوانین چقدر در کاهش خسارت‌ها و حفاظت از سرمایه ملی موثر است.
وی به دو حادثه مهم اشاره کرد: زلزله منطقه هجدک در سال 1383 رخ داد و خسارت‌های جانی فراوانی به همراه داشت، اما 13 سال بعد، با وقوع زلزله مشابه، هیچ‌گونه تلفات انسانی نداشتیم. این تغییر به دلیل رعایت اصول و مقررات ساختمان‌سازی و نظارت موثر بر ساخت‌وسازها بود. او همچنین به جنگ اخیر اسرائیل و آسیب‌های محدود به ساختمان‌ها اشاره کرد که حتی پس از برخورد موشک‌ها، ساختمان‌ها ایستایی کلی و امکان بهره برداریشون را از دست ندادند، که این هم نتیجه رعایت اصول مهندسی و مقررات ملی ساختمان است.
صابر تاکید می‌کند که ناظران ارجاعی، طبق ماده 24 و 25 آیین‌نامه اجرایی ماده 33 قانون نظام مهندسی، به صورت تصادفی و با رعایت اصول و رتبه‌بندی انتخاب می‌شوند. او می‌گوید که این ناظران در حقیقت مدافع منافع ملی و حافظ سرمایه‌های ملی هستند که حدود 30-40 درصد از اقتصاد کلان کشور را تشکیل می‌دهند.
این فعال ساختمانی در ادامه به مشکل عدم تعادل میان تعداد مهندسان و تقاضا برای ارجاع نظارت اشاره می‌کند. او توضیح می‌دهد که حدود 70 هزار مهندس در تهران دارای پروانه هستند، اما فقط 25 تا 30 هزار نفر از آن‌ها می‌توانند به صورت ارجاعی کار نظارت را انجام دهند. این نابرابری باعث ایجاد مشکلاتی در سیستم نظارتی و نارضایتی میان مهندسان می‌شود.
وی همچنین پیشنهاد داد که به جای ماهی به مهندسان ماهیگیری یاد داده شود مثلا آموزش‌های جدیدی مانند مدیریت پروژه، مدیریت ساخت و مهارت‌های مختلف تا آن‌ها بتوانند در ایجاد اشتغال و بهبود وضعیت معیشتی خود نقش موثری ایفا کنند.