عضو هیئت مدیره انجمن صنعت ساختمان با اشاره به ناترازی در توزیع منابع مالی و ضعف حمایت از تقاضای مسکن در ایران، می‌گوید: این عدم تعادل باعث شده صنعت ساختمان حتی با وجود ظرفیت‌های بالای شغلی و اقتصادی نتواند به رونق برسد و بخش عمده‌ای از نیاز بازار از طریق منابع مالی و بانکی تأمین نشود، در حالی که در کشورهای توسعه‌یافته بخش اعظم تقاضا با ابزارهای مالی فعال و هدایت‌شده پشتیبانی می‌شود.

به گزارش ساختمان آنلاین، سیامک پیر بابایی، عضو هیئت مدیره انجمن صنعت ساختمان در جریان برگزاری نشست خبری این “انجمن” ضمن بیان مطلب فوق در جمع خبرنگاران  اظهار داشت: چالش‌هایی مانند عدم اصلاح قانون پیش‌فروش، عدم بازنگری قانون نظام مهندسی و عدم بازنگری قانون تأمین اجتماعی، سرمایه‌گذاری در صنعت ساختمان را محدود کرده است. در حالی که انجام این اصلاحات می‌تواند به رونق این کسب‌وکار کمک کنند.

وی  در ادامه با اشاره به نقش صنعت ساختمان در اشتغالزایی افزود: صنعت ساختمان بیش از ۱۵۰ شغل پیشین و پسین را تحت پوشش دارد و بهبود وضعیت آن باعث توسعه سرمایه‌گذاری و گردش زنجیره تأمین خواهد شد که اثر مستقیمی بر ارتقای اقتصاد کل کشور دارد. با اصلاح چرخه اداری و قوانین، صنعت ساختمان می‌تواند تا ۷۰–۸۰ درصد مستقل عمل کند و تنها ۲۰–۲۵ درصد تحت تأثیر تحریم‌ها قرار دارد.

پیربابایی همچنین به ناترازی در توزیع منابع مالی  در صنعت ساختمان اشاره کرد و گفت: برخلاف کشورهای توسعه‌یافته، منابع مالی و بانکی در ایران بطور مناسب در بخش مسکن به بازار تقاضا تخصیص داده نمی‌شود. مصرف‌کنندگان در خرید مسکن حمایت نمی‌شوند و منابع مالی عمدتاً به ابتدای زنجیره یعنی نهادهای تولیدی اختصاص می‌یابد و این سیکل معیوب باعث انباشت کالا و بلوکه شدن منابع مالی در صنعت ساختمان می‌شود.

عضو هیئت مدیره انجمن صنعت ساختمان با بیان اینکه ضریب نفوذ ابزارهای مالی صنعت ساختمان در کشورهای دیگر بالاتر است، افزود: ضریب نفوذ این ابزارها در عربستان و ترکیه چهار تا هفت برابر ایران و در آمریکا حدود ۲۵ برابر ایران است. راهکار پیشنهادی ما تخصیص بخشی از منابع به تقویت  طرف تقاضاست تا صنعت ساختمان بتواند دوباره رونق بگیرد.

در ادامه این نشست خبری ، سیامک پیربابایی در پاسخ به پرسشی درباره اثر مکانیزم‌های اقتصادی (مانند فعال شدن مکانیزم ماشه) بر صنعت ساختمان گفت: اگر این مکانیزم عملی شود، همه صنایع از جمله صنعت ساختمان تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. من صنعت ساختمان را به عنوان مرکز فرماندهی نرم‌افزاری تولید در ایران می‌بینم و طبیعتاً تاثیر بیشتری خواهد گرفت. این صنعت بیش از ۷۰ رسته شغلی با زیرشاخه‌های متنوع را درگیر می‌کند و مشکلات آن بازخورد خود را در مسکن نشان خواهد داد.

او ادامه داد: در شرایط سال‌های قبل، حدود ۶ میلیون تقاضای انباشته برای مسکن وجود داشت و قرار بود امسال دستکم  یک میلیون واحد هم تولید شود، اما این هدف محقق نشد. به نظر می‌رسد آمار به مرز خطرناک و بحرانی رسیده است.

بابایی تاکید کرد: مسکن خانواده‌ساز و زندگی‌ساز است؛ برخورد صرفاً فیزیکی با مسکن بدون نگاه نرم‌افزاری تبعات اجتماعی و جمعیتی خواهد داشت، از جمله پیری جامعه و مشکل در تشکیل خانواده‌ها. در حالی که در سایر کشورها بخش عمده نیاز مسکن از طریق بازار مالی، بورس و سیستم بانکی تامین می‌شود، در ایران این بخش‌ها خود را کنار کشیده‌اند و نقش فعال ندارند.

به این مطلب امتیاز دهید

source

توسط chidanet.ir