به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: اما پشت دیوارهای بلند عمارت ۳/۶ میلیون دلاری کنار دریاچه، حقیقتی تاریک و پنهان‌تر نهفته است: «پیتر» در واقع پرویز ثابتی است؛ رئیس پلیس مخفی و شکنجه‌گر ارشد حکومت پیش از انقلاب شاه ایران، که اکنون در فلوریدا با شکایتی ۲۲۵ میلیون دلاری بابت جنایات ارتکابی در زندان‌های تهران و دیگر جاها مواجه است.
ماه گذشته یک قاضی دادگاه منطقه‌ای حکم داد که ثابتی ۸۹ ساله – پس از ساختن یک زندگی موفق و ناشناس برای خود و خانواده‌اش از زمان فرار از وطن در سال ۱۹۷۸ – باید در دادگاهی به پرونده‌ای پاسخ دهد که از سوی سه شاکی که خود را زندانیان سیاسی سابق معرفی می‌کنند، مطرح شده است.
در پرونده‌های دادگاه، شاکیان می‌گویند آن‌ها در میان هزاران نفری بودند که به‌عنوان مخالفان احتمالی شاه توسط ساواک – سازمان امنیت داخلی بدنام و دستگاه اطلاعاتی ایران – دستگیر شدند و تحت آزارهایی به دستور مستقیم ثابتی قرار گرفتند: از جمله تجاوز، شوک الکتریکی، غرق‌کردن مصنوعی و کشیدن اجباری ناخن‌ها.
آن‌ها از دستگاهی به‌ویژه وحشیانه سخن می‌گویند به نام «آپولو»؛ صندلی الکتریکی‌ای که نامش را از برنامه فضایی آمریکا گرفته بود و کلاهی فلزی داشت که جیغ‌های قربانی را در گوش خودش تقویت می‌کرد.
چهره‌ای در سایه
ثابتی تاکنون به این اتهامات پاسخی علنی نداده، اما پیش‌تر انکار کرده بود که ساواک زندانیان را شکنجه می‌کرده و ادعا کرده بود که او «همواره مخالف شکنجه» بوده است.
هرچند مکان ثابتی برای بخش عمده ۴۵ سال ناشناخته بود، اما موقعیت او در دولت ایران و نقش وی به‌عنوان معمار خشونت – به‌عنوان مدیر اداره امنیت داخلی ساواک – پنهان نبود.
او در یک تحلیل محرمانه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در سال ۱۹۷۸ – که تا سال ۲۰۱۸ منتشر نشد – به‌عنوان متحد سرسخت شاه شناسایی شد و «به‌طور گسترده یکی از قدرتمندترین و ترسناک‌ترین مردان رژیم شاه شناخته می‌شد … با اختیار بازداشت، بازجویی و محاکمه مخالفان در سراسر کشور»؛ به گفته شکایت.
برآوردها از تعداد قربانیان ساواک بین تأسیسش در ۱۹۵۷ تا انحلالش در ۱۹۷۹ متفاوت است، اما هزاران نفر زندانی و شکنجه شدند و دست‌کم چند صد نفر نیز کشته شدند.
سه شاکی – مردان ایرانی مقیم کالیفرنیا بین ۶۸ تا ۸۵ سال – مدعی‌اند در تهران ربوده شده، وادار به اعترافات دروغین شده و زندانی کشیده‌اند. درخواست وکلای ثابتی برای رد پرونده به دلیل نقض مرور زمان، در ۱۲ اوت توسط قاضی گرگوری پرسنل از دادگاه منطقه‌ای مرکزی فلوریدا رد شد. احتمال دارد محاکمه اوایل سال آینده برگزار شود.
زندگی پنهانی در آمریکا
طبق شکایت، ثابتی «چهار دهه گذشته را دور از چشم عموم گذرانده و محل زندگی و هویت خود را پنهان کرده است». او و همسرش نسرین، ۷۵ ساله، شاید همچنان ناشناس می‌ماندند اگر یکی از دخترانشان در فوریه ۲۰۲۳ به‌طور ناخواسته عکسی از او در یک تجمع ضد حکومت ایران در لس‌آنجلس توییت نکرده بود.
تلاش‌های گاردین برای تماس با ثابتی بی‌ثمر ماند – از جمله ایمیل‌ها و تماس‌ها به خانه‌اش و پیام‌هایی برای هر چهار وکیل او که در مدارک دادگاه نام برده شده‌اند.
ثروت و نفوذ
آنچه جای تردید ندارد، سطح بالای زندگی ثابتی و خانواده‌اش در آمریکا از زمان ورود به فلوریدا در ۱۹۷۸ است؛ او چند هفته پیش از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ از تهران گریخته بود.
خانواده ثابتی، که طبق اسناد وزارت خارجه آمریکا موفق شدند مبالغ قابل‌توجهی پول از ایران منتقل کنند – گفته می‌شود بیش از ۲۰ میلیون دلار – پس از ورود، نام‌های کوچک خود را غربی کرده و به «پیتر» و «نانسی» تغییر دادند.
با همین اسامی مستعار، ثابتی شرکتی در زمینه توسعه املاک در مرکز فلوریدا تأسیس کرد که موفق شد. او، همسر و دو دخترش هنوز به‌عنوان مدیران چندین شرکت فعال در پایگاه داده تجاری ایالت فلوریدا ثبت شده‌اند.
اسناد عمومی نشان می‌دهند که خانواده ثابتی دست‌کم هشت ملک در شهرستان اورنج دارند، از جمله عمارت پنج‌خوابه و شش‌حمام در وینترمیر که در اوت ۲۰۰۵ به قیمت ۳/۵ میلیون دلار خریداری شده است.
وزارت خارجه و سیا به پرسش‌ها درباره وضعیت مهاجرتی ثابتی‌ها یا دلایل پذیرش آن‌ها در ۱۹۷۸ پاسخ ندادند. با این حال، پرویز و نسرین ثابتی هر دو در فلوریدا ثبت‌نام رأی‌دهنده دارند و در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ رأی داده‌اند، به این معنا که هر دو شهروند آمریکا هستند.
یکی از همسایگان گفت اغلب این زوج را – به‌ویژه نسرین – در حال پیاده‌روی می‌بیند، اما به نظر می‌رسید که بیشتر ارزش زیادی برای حریم خصوصی قائل‌اند. خانه آن‌ها تقریباً همیشه ساکت بود، جز هنگام دیدار گاه‌به‌گاه دخترانشان.
هیچ‌یک از دختران به درخواست اظهارنظر پاسخ ندادند.
جیمز اوتمایر، دادستان کل جمهوری‌خواه فلوریدا، به پرسشی درباره اینکه آیا تحقیق جنایی درباره فعالیت‌های ثابتی آغاز خواهد کرد یا نه – همان‌گونه که پیش‌تر درباره افراد دیگری در فلوریدا با اتهامات جنایات در خارج از کشور انجام داده بود – پاسخی نداد.
جست‌وجوی عدالت
سارا کولون، وکیل شاکیان، از دستورات قاضی پرسنل برای رد درخواست ثابتی جهت رد پرونده و حفظ ناشناس‌ماندن موکلانش استقبال کرد. شاکیان می‌گویند از زمان ثبت شکایت با تهدید مرگ و ارعاب مواجه بوده‌اند.
او گفت: «این تصمیم‌ها نتیجه‌ای مثبت برای بازماندگان شکنجه است که به دنبال پاسخ‌گویی و عدالت‌اند. این پرونده تنها درباره پایان دادن به مصونیت نیست؛ بلکه درباره تأکید بر این است که بازماندگان حق دارند عدالت را پیگیری کرده و کرامت خود را بدون ترس بازپس گیرند.»
«جمع عدالت و پاسخ‌گویی ایرانیان» – گروهی حامی قربانیان شکنجه و خانواده‌هایشان – ابراز امیدواری کرد که پرونده ثابتی به پایان «چرخه خشونت» در ایران – چه در دوره رژیم شاه و چه در حکومت بنیادگرای اسلامی پس از آن – کمک کند.
یک سخنگوی این گروه در بیانیه‌ای گفت: «پیام باید روشن و ساده باشد: همه قربانیان سزاوار عدالت‌اند، و همه کسانی که در شکنجه و سرکوب دست داشته‌اند باید پاسخ‌گو باشند.»
«ریشه‌های سیاست‌های خشن کنونی جمهوری اسلامی ایران به روش‌های شکنجه‌ای برمی‌گردد که توسط ثابتی و ساواک اجرا می‌شد. [این پرونده] باید به‌عنوان رد صریح آینده‌ای در ایران تلقی شود که در آن ساواک دوباره برقرار شود یا به نیروهای امنیتی کنونی که در شکنجه و سرکوب مشارکت داشته‌اند، عفو عمومی داده شود.
تنها از طریق عدالت و پاسخ‌گویی است که می‌توانیم بر خشونت و سرکوب وحشتناکی که دهه‌هاست بر ایران حکم‌فرماست، غلبه کنیم.»
source