بافت تاریخی یزد نتیجهٔ برهم کنش اقلیم گرم وخشک، فناوری بومی خشت وگِل و فرهنگ درون گرای ایرانی است.
کوچه‌های باریک با نسبت ارتفاع به عرض زیاد و سابات‌ها، دمای تابشی و تابش مستقیم را کم می‌کنند؛ دیوارهای قطور با جرم حرارتی بالا، نوسان دما را تعدیل می‌نمایند.
بادگیرها و حیاط‌های مرکزی با آب و گیاه، ریزاقلیم خنک می‌سازند و شبکهٔ معابر با مسیر قنات‌ها و کانون‌های جمعی هماهنگ است.
توسعهٔ قطعه‌به‌قطعه و سازهٔ قوسی، نقشه‌ای ارگانیک و خمیده پدید آورده که افزون بر آسایش حرارتی و حریم، پیامدهای مثبتی در ایمنی و کنترل گردوخاک دارد. این کالبد، قبل از هرچیز، پاسخ هوشمندانه‌ای به اقلیم و شیوهٔ زندگی است.
انتهای پیام/
source