در جنوب‌غربی تهران، جایی میان خیابان‌های شلوغ و گذر زمان، محله‌ای به نام شهرنو روزگاری چهره‌ای متفاوت از پایتخت را در خود پنهان کرده بود.
اینجا که به «قلعه زاهدی» هم شهرت داشت، در دهه‌های چهل و پنجاه خورشیدی یکی از پر‌حرف و حدیث ترین محله های تهران بود و جرم و جنایت در آن به وفور به وقوع می پیوست؛ محله‌ای پر‌رفت‌و‌آمد با چهره‌ای زیرزمینی، پر از قصه‌های تلخ و پررمز و راز.
پس از انقلاب هزار و سیصد و پنجاه و هفت، این بخش از شهر تخریب شد تا چهره‌ای تازه پیدا کند — اما خاطره و نام شهرنو هنوز در حافظهٔ جمعی تهران زنده است؛ یادگاری از شهری که همواره در حال تغییر و بازآفرینی خود بوده است.
منبع: tehrangardi_irangardi
لینک پیشنهادی
source