در قلب گیلان، خانه‌ای نه‌چندان بزرگ اما پر از خاطره و هنر دست قدیمی‌ها وجود دارد؛ خانه‌ای که دیوارهای چوبی‌اش سال‌هاست زیر بار باران‌های پی‌درپی رشت خمیده شده‌اند و هر ترک و چروک روی چوب، قصه‌ای از گذشته را بازگو می‌کند.

این خانه، با دیوارهای نقاشی‌شده و جزئیات هنری، همچون یک بوم زنده است. صدای پای برهنه روی تخته‌های چوبی، قهقهه‌ای از پشت دیوار و هیاهوی سفره‌ای که سال‌ها پهن می‌شد، هنوز در فضای آن پژواک دارد. هر گوشه و کنار، یادآور لحظات ساده و صمیمی یک زندگی گیلانی است.

باران که از سقف چکه می‌کند، روی دیوارهای نقاشی‌شده می‌غلطد و گویی اشک می‌ریزد برای روزهایی که این خانه، خود یک نقاش زنده داشت؛ جایی که هر لکه رنگ و هر خطوط نقاشی‌شده، داستانی از عشق، زندگی و خاطره را در خود جای داده است.

این خانه نه فقط ساختمانی از چوب و رنگ، بلکه نمادی از پیوند میان انسان و هنر و طبیعت است؛ جایی که باران و باد، نقاشی‌ها را لمس می‌کنند و روح خانه همچنان زنده است. بازدید از چنین مکانی، فرصتی است برای لمس تاریخ و احساس زندگی در فضای اصیل گیلان؛ جایی که هر ترک چوب و هر قطره باران، قصه‌ای برای گفتن دارد.

این خانه‌ی گیلانی، فراتر از یک مکان، تجربه‌ای احساسی و نوستالژیک است؛ جایی که می‌توان با همه حواس، زیبایی و سادگی زندگی گذشته را حس کرد و یاد گرفت که چگونه خاطره و هنر می‌توانند هم‌زیستی داشته باشند.