سبک اصفهانی یکی از سبک‌های معماری ایرانی و آخرین شیوۀ معماری ایرانی است که خاستگاه آن، معماری بومی آذربایجان بوده و اما در اصفهان رشد کرده است. از این رو، بهترین سازه‌های ساخته شده به شیوۀ اصفهانی، در شهر اصفهان قرار دارند و می‌توان آن‌ها را در این شهر یافت.

قبل از رواج شیوه اصفهانی، سبک آذری مهمترین شیوه معماری در کشور به حساب می‌‌آمد. اما با روی کار آمدن معماری اصفهانی، روش معماری آذری اندک اندک جایگاه خود را از دست داد. طرح‌ها در شیوه اصفهانی نسبت به آذری خیلی ساده‌تر شدند و بیشتر به شکل مربع یا مستطیل در ساختمان‌ها و فضاهای مختلف کار می‌شد. در واقع، شیوه آذری از هندسه‌ای قوی استفاده می‌کرد که نتیجه کار آن طرح‌های پیچیده بود. در حالی که شیوه اصفهانی بیشتر به طرح‌های ساده می‌پرداخت و از شکل ها و خطوط شکسته استفاده می‌کرد.

پیش‌آمدگی‌ها و پس‌رفتگی‌ها در پلان ساختمان‌ها که در سایر سبک‌های معماری اسلامی به وفور یافت می‌شد، در روش اصفهانی تا حد زیادی کاهش یافتند. از طرف دیگر، توجه زیادی به استفاده از شکل‌ها و اندازه‌های یکسان شد. برای مثال، می‌توانید در ساختار میدان نقش جهان یا پل خواجو، به عنوان نمونه‌هایی برجسته از این سبک معماری، تعداد بسیار زیادی قاب را مشاهده کنید که همگی دارای اندازه و شکل یکسانی هستند.

با هم تصاویری از این نوع معماری جذاب ببینیم:

خانه تاریخی حقیقی

مقرنس‌های اصفهانی

ایوان ستون‌دار کاخ چهل ستون

خانه معتمدی یا ملاباشی

مسجد امام

امام‌زاده اسماعیل

خانه امین‌التجار

میدان نقش جهان