همشهری آنلاین– مرتضی گلستانی: یکی از تلخ‌ترین حوادث بازار بزرگ تهران حوالی سال ۱۳۵۶ اتفاق افتاد که جان تعداد زیادی از آتش‌نشان‌ها را گرفت. محمداسماعیل راه‌چمنی، بازنشسته سازمان آتش‌نشانی تهران، که در آن حادثه حضور داشته است، می‌گوید: «آتش‌سوزی در راسته حلبی‌فروش‌های سابق و نوشت‌افزاری‌های امروزی اتفاق افتاده بود. یکی از حجره‌های بازار گرفتار آتش شد و چند ایستگاه آتش‌نشانی از جمله ایستگاه ۷ بازار، یک حسن‌آباد، ۳ شهباز و ۴ مولوی برای اطفای حریق به محل اعزام شدند. زمانی که ما وارد بازار شدیم سقف و دیوار بازار به دلیل گرمای بیش از حد و خیس شدن آن با شیلنگ‌های آتش‌نشانی به طور ناگهانی فروریخت. و فاجعه رقم خورد.»
راه‌چمنی، می‌افزاید: «یکی از مجروحان حادثه خود من بودم که پایم زیر انبوهی از آوار گیر کرد و روی صورتم دائما خاک و سنگ می‌ریخت. یکی از همکاران نیز کنار من بود. کلاه‌های ایمنی ما در آن دوران مثل امروز نبود و سریع می‌شکست. معمولا همکاران در چنین مواقعی سریعاً کلاه جدید به ما می‌رساندند. آن روز هم چنین شد. همکارانمان در تلاش بودند که ما را از زیر آوار خارج کنند و برای اینکه به ما آسیب نرسد با دست مشغول خاکبرداری بودند و از بیل و کلنگ استفاده نمی‌کردند. به همین دلیل مدت زمان خاکبرداری طولانی شده بود. این دقایق خیلی سخت گذشت. ما دو نفر مرگ را جلو چشمانمان می‌دیدیم. روحیه‌مان تضعیف شده بود به طوری که از همکاران درخواست می‌کردیم با تبر پایمان را قطع کنند تا سریع‌تر از این مخمصه رهایی پیدا کنیم. همان جا یک حلبی مثلثی ساختند تا از ریزش آوار بیشتر بر روی ما جلوگیری کنند. به لطف خدا و کوشش بی‌وقفه آتش‌نشانان بعد از چند ساعت از مهلکه نجات پیدا کردیم.»
راه‌چمنی با اظهار تاسف می‌گوید که در این حادثه ۹ نفر از همکارانش به شهادت رسیدند و ۲ نفرمجروح شدند که فرمانده ایستگاه آتش‌نشانی بازار در بین آنها بوده است. یکی از شهیدان، نصرت عظیمی، در راه بازگشت به خانه از وقوع آتش سوزی در بازار مطلع شده و مستقیم بدون مراجعه به ایستگاه با لباس شخصی خودش را به سرعت به محل حادثه رسانده بود که متأسفانه او نیز به شهادت رسی