دولت جدیدی که بر سر کار می آید، باید توسعه افقی شهرها را مدنظر داشته باشد، چرا که هزینه ساختمان سازی ویلایی و یک طبقه، کمتر از برج و ساختمان های طویل است.

به گزارش پرشین سازه ، یکی از کارشناس های حوزه شهرسازی ضمن تاکید بر توسعه سازی، از دولت چهاردهم درخواست کرد که برای تسریع در مسکن سازی، این موضوع را در پیش بگیرند. موضوعی که اتفاقاً توسط دولت سیزدهم نیز تاکید زیادی بر آن شد و اساساً هدف این بود که ویلاسازی در کشور بیشتر شود.

نتیجه تحقیقاتی که در دولت سیزدهم انجام شد، این بود که در هر هکتار، ۶۰ نفر می توانند ساکن شوند. به این ترتیب می توان در هر هکتار، ۲۰ واحد مسکونی ساخت. حرکت دولت به سمت افقی سازی و ساخت ویلاهای یک طبقه، باعث می شود که هزینه های ساخت و ساز کمتر شود. علاوه بر این، می توان به بافت معماری ایرانی اسلامی نیز بازگشت که با فرهنگ ایرانیان، تطابق بیشتری دارد و می تواند مفهوم شهرسازی ایرانی را متحول سازد. موضوعی که متاسفانه سال هاست به دست فراموشی سپرده شده و در حال حاضر، به جز ساختمان های بلند، سازه های دیگری در شهرهای بزرگ ساخته نمی شود.

بر اساس نظر بسیاری از کارشناسان، حرکت دولت آتی به سمت افقی سازی و خانه های ویلایی، یک معامله دو سر برد است. اولین سودی که از چنین رویکردی به دست می آید، کاهش هزینه های ساخت و ساز است. در صورتی که طرح ویلاسازی در یک شهر هم موفقیت آمیز باشد، می تواند روی ساخت و ساز مسکن ویلایی در کل شهرهای ایران، اثر مثبت بگذارد و سرعت ساخت را بالا ببرد.
سلیمانی، کارشناس حوزه شهرسازی تاکید کرد که هزینه ساخت مسکن ویلایی خیلی کمتر از ساختمان های طویل و بلندمرتبه است. مثلا اگر ساخت یک واحد ویلایی در تهران، متری ۹ میلیون تومان هزینه دارد، ساخت یک ساختمان ۱۸ طبقه، نزدیک به ۲۰ میلیون تومان به ازای هر متر مربع هزینه خواهد داشت.

به این ترتیب، هزینه ساخت هر متر مربع مسکن بلندمرتبه دو برابر هزینه های ساخت مسکن ویلایی است. از آن جایی که برای ساخت خانه های ویلایی از تجهیزات خاصی استفاده نمی شود، هزینه ها کمتر خواهد بود. خانه های ویلایی نیاز به آسانسور ندارند یا هزینه مشاعات را نمی پردازند. به همین دلیل، ساخت آن ها هم سریع تر انجام می شود، هم سرعت بالاتری دارد.
علاوه بر این مسائل، الزامات فنی و ایمنی آن ها نیز کمتر است. این در حالیست که برای یک ساختمان بلندمرتبه باید نکات ایمنی، تاسیسات فنی و …را در نظر گرفت که طبیعتاً هر یک از آن ها هزینه بر خواهد بود.
سلیمانی در بخش دیگری از صحبت های خود تاکید کرد که وقتی طبقات ساختمان بیشتر می شود، طبیعتاً هزینه های مصالح ساختمانی بالاتر می رود و به این ترتیب، ناچاراً باید مبالغ بیشتری پرداخت کرد. به همین دلیل است که مکرراً به نامزدهای انتخابات رئیس جمهوری توصیه می شود که رویکرد ویلایی سازی را در پیش بگیرند و به دنبال افزایش خانه های یک طبقه و توسعه افقی شهرها باشند.

بر اساس آخرین آمارهایی که وزارت راه و شهرسازی منتشر کرده، نزدیک به ۱۱.۲ میلیون نفر از جمعیت کشور در ۷۶.۴ هکتار از بافت فرسوده شهری سکونت دارند. بنابراین اگر از ظرفیت این بافت استفاده شود، می توان واحدهای ویلایی زیادی ساخت. اگر هر خانه مسکونی ۱۵۰ متر باشد، می توان ۵ میلیون واحد مسکونی در این بافت ساخت. به این ترتیب مشکل تامین زمین برای ویلایی سازی، تا حد زیادی برطرف خواهد شد.
سلیمانی، کارشناس شهرسازی در ادامه به موضوع بافت فرسوده روستاها اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که سهم روستاها از این بافت، به طرز نگران کننده ای بالاست. نزدیک به ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار واحد روستایی در مناطق و بافت فرسوده واقع شده اند. بنابراین اگر از این بافت نیز در جهت ساخت ویلا استفاده شود، می توان ۸ میلیون واحد ویلایی نوساز داشت.
وی در ادامه تاکید کرد که اگر دولت جدید، سیاست ویلایی سازی در پیش بگیرد، حتی می تواند انرژی مصرفی واحدهای مسکونی را نیز تامین کرده و کنترل نماید. دولت چهاردهم باید معامله دو سر بُرد ویلایی سازی را قبول کرده و در همین مسیر پیش برود. به این ترتیب، حتی قادر به تکمیل وعده ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی در طی ۴ سال باشد و بازار را به سمت رونق ببرد. تنها از این طریق است که می توان جان تازه ای به بازار مسکن بخشید و دوباره آن را برای متقاضیان جذاب کرد.