همشهری آنلاین– رابعه تیموری:هنوز هم در حجره‌هایی که جای آن طاق نماها را گرفته‌اند، همین رسم و سنت پابرجا است و با رسیدن ماه محرم کاسبانی که در این بنای موقوفه در سایر ایام سال به کاسبی مشغول بوده‌اند، بند و بساط کارشان را جمع و حجره‌های‌شان را سیاهپوش کرده‌اند تا این‌روزها را به میزبانی عزاداران حسین (ع) بگذرانند:
در قلب یک بازار پرهیاهو
وقتی غرفه‌های پر رنگ‌وبوی بازارچه تجریش را پشت سر می‌گذاری و از درگاه خشتی تکیه وارد حیاط آن می‌شوی، هیاهوی بازار و دنیای میوه‌ها و خوراکی‌های خوش بر و رو یک باره و یک جا پشت در چوبی تکیه جا می‌ماند. کاسبان حجره‌های تکیه هم که صبح مشغول پذیرایی از تماشاچیان تعزیه‌خوانی گروه نی نوا بوده‌اند، حالا در شاه نشین تکیه مشغول استراحتند. بنا بر سند موقوفه تکیه، کاسبان حجره‌های داخل حیاط ١١ ماه می‌توانند بدون پرداخت اجاره کاسبی کنند، اما از اول دهه محرم تا واسط ماه صفر حجره‌های‌شان به محل پذیرایی از مردان عزادار تبدیل می‌شود. بانوان در طبقه دوم تکیه جمع می‌شوند که شکل و شمایل پنجره‌های چوبی ارسی مانندش، به نورگیرهای طاق نماهای قدیمی تکیه بی‌شباهت نیست.
نمایشگاه‌های خاص
تنوره سماور بزرگ و قدیمی تکیه را آتش کرده‌اند تا شب که تکیه پر از جمعیت می‌شود، قهوه‌ها را لب سوز و لب دوز به‌دست عزاداران برسانند. از کسانی که صبح برای تماشای تعزیه آمده بودند با چای و شربت و شیرینی پذیرایی کرده‌اند، اما از پامنبری‌های وعاظ و سخنرانان تکیه که تا غروب جمع می‌شوند، به رسم قدیم تکیه با قهوه پذیرایی می‌شود. غرفه‌ای که هر سال به نمایشگاهی از تصاویر شهدای محله تجریش تبدیل می‌شود، امسال پر و پیمان‌تر شده و تصاویر شهدای محل و سرداران و فرماندهانی که در جنگ تحمیلی اسرائیل از میان ما رفتند، به این آلبوم افزوده شده‌اند. تصاویر خادمان و پیرغلامان تکیه که به رحمت خدا رفته‌اند، در غرفه دیگری چیده شده‌اند. در میان این چهره‌ها تصویر مرحوم حاج محمدباقر سامعی که خرداد سال ١٤٠٠ از دنیا رفته، بیشتر جلب توجه می‌کند. او مدیر تکیه بوده و تولیت آن را حسینعلی کشتکار بر عهده‌دارد که از نسل حاج حسنعلی تجریشی است. تولیت تکیه نسل به نسل منتقل می‌شود، اما نماینده سازمان اوقاف و امور خیریه که حکم مدیر تکیه را دارد، هر سال تغییر می‌کند.
بیشتر بخوانید:آشنایی با محله قدیمی تجریش – تهران