این دفتر معماری در جنوب شیلی، خانه‌ای به مساحت ۱۰۰ متر مربع با نام «خانه‌ای در جنگل» را در زمینی به وسعت ۱.۲۵ هکتار به‌عنوان پناهگاهی آرام تکمیل کرده که طراحی آن با تمرکز بر جذب نور خورشید و استفاده از مصالح ساختمانی اقتصادی انجام شده است. این خانه یک فضای مرکزی تهی دارد که به گفته دفتر معماری، سازمان‌دهنده فضای داخلی و همچون قلب نورانی درون خانه است.
پروژه بر پایه مادول‌هایی طراحی شده که متناسب با ابعاد استاندارد مصالح موجود در بازار هستند تا بهره‌وری و صرفه‌جویی اقتصادی در روند ساخت به حداکثر برسد.
این سازه‌ی جمع‌وجور دوطبقه با صفحات فلزی موج‌دار قرمز پوشانده شده که هم مقاومت بالا در برابر شرایط آب‌وهوایی دارند و هم با پوشش گیاهی مرطوب پیرامون هماهنگ هستند. خانه روی ردیفی از قوس‌های بتنی قرار گرفته که پایه‌ای پل‌مانند میان بنا و زمین هستند و سطح اشغال را به حداقل می‌رسانند.
بی‌تردید، بارزترین ویژگی‌های پروژه، پی‌های قوسی، ورودی طاق‌دار، و ارتباط قوی آن با محیط پیرامونش است. این عناصر، ساختاری ساده را به قطعه‌ای خاص از معماری تبدیل می‌کنند که با جنگل پیرامون در تعامل است.
ورود به خانه از راه ایوان طاق‌دار و مرتفعی در گوشه‌ی پلان مستطیلی انجام می‌شود؛ جایی که ساکنان مستقیم وارد فضاهای عمومی طبقه می‌شوند.
فضای داخلی با چوب‌هایی با تُن‌های طبیعی ملایم کف‌پوش شده و دیوارها و سقف‌ها با صفحات سفید رنگ پوشیده شده‌اند تا بازتاب نور طبیعی را بیشتر کنند.
ابعاد و مصالح مورداستفاده بر پایه مادول‌هایی تقسیم‌بندی شدند که با مصالح موجود در بازار تطابق دارند. عرض کلی بنا (۶.۵ متر) برابر با طول دو تیر چوبی کامل است و طول ساختمان هم مطابق ابعاد صفحات OSB طراحی شده است.
این موضوع سبب شد روند ساخت مؤثر، سریع، ساده، اقتصادی و با کمترین پسماند باشد. پروژه‌ای کم‌هزینه که طراحی ساده را به ویژگی معمارانه بدل کرد.
بخشی از سقف فضای نشیمن و غذاخوری حذف شده تا با شکاف بزرگ در طبقه دوم و نورگیر بالایی ارتباط برقرار شود.
در طبقه بالا، این فضای باز دو اتاق خواب را از هم جدا کرده و یک نیم‌طبقه ایجاد کرده که بر فضای دوطبقه پایین مشرف است، در حالی که با جای‌گذاری حساب‌شده پنجره‌ها، میزان اتلاف یا جذب گرما هم کنترل شده است.
چالش اصلی تیم، ادغام خانه با محیط طبیعی و در عین حال مداخله حداقلی در محوطه بود که با طراحی فشرده و مرتفع به این هدف دست یافتند.
بزرگ‌ترین دستاورد، ایجاد نوعی هماهنگی میان معماری و محیط پیرامون است؛ جایی که خانه با وجود سادگی‌اش، گفت‌وگویی محترمانه و حساس با چشم‌انداز طبیعی برقرار می‌کند.
منبع: فرادید
source