به گزارش اخبارساخته ها؛ در دنیای پرشتاب و غیرقابلپیشبینی امروز، روشهای سنتی برنامهریزی استراتژیک پاسخگوی نیاز سازمانها نیستند. سازمانها باید خود را برای تغییر مداوم آماده کنند و استراتژی را نه بهعنوان یک نقشه ایستا، بلکه بهعنوان سفری پویا و تکرارشونده ببینند.
سه حوزه کلیدی برای ایجاد استراتژی پویا در سازمانها:
اگر میخواهید استراتژی را از یک برنامه خشک و کاغذی به یک نیروی محرک واقعی در سازمان تبدیل کنید، باید روی این سه حوزه بهصورت همزمان کار کنید:
کار استراتژیک: چطور استراتژی در سازمان جریان پیدا کند؟
یعنی استراتژی فقط در جلسات مدیران یا اسناد مکتوب باقی نماند، بلکه در دل فعالیتهای روزمره، گفتوگوها و تصمیمگیریهای روزانه جاری باشد.
– افراد در همه سطوح باید بلد باشند استراتژیک فکر کنند.
– سازمان باید بتواند با تغییر شرایط، تصمیمها و اقدامات خود را سریع و درست تنظیم کند.
– باید فرآیندهایی برای گفتوگوی مداوم درباره اهداف، فرصتها و تهدیدها وجود داشته باشد.
کار در آینده: چطور با عدمقطعیت کنار بیاییم و آماده آینده باشیم؟
هدف این است که سازمان فقط دنبال پیشبینی آینده نباشد، بلکه یاد بگیرد با آیندهای که مشخص نیست، راحت کار کند.
– بهجای ترس از آینده، آن را فرصتی برای رشد بداند.
– سناریوهای مختلف را بررسی کند (اگر این اتفاق افتاد، چه کنیم؟ اگر آن اتفاق افتاد، چه واکنشی نشان دهیم؟)
– تفکر پیشبینیگر و انعطافپذیر را در همه کارکنان تقویت کند.
کار فرهنگی: چطور فضایی بسازیم که استراتژی و آیندهنگری در آن زنده بمانند؟
بدون فرهنگ حمایتی، بهترین استراتژیها هم شکست میخورند.
– باید فضایی باشد که افراد از ایدهدادن، ریسککردن و یادگرفتن نترسند.
– کارکنان باید احساس کنند در ساخت آینده سازمان نقش دارند.
– باید یادگیری مستمر جزو ارزشهای سازمان باشد؛ یعنی همه مدام یاد بگیرند و با تغییرات هماهنگ شوند.
استراتژی یک سفر مداوم است
استراتژی یک فرآیند خطی نیست، بلکه حرکتی تکرارشونده و یادگیرنده است.
با تمرکز بر سه حوزه کلیدی (کار آینده، کار استراتژی و کار فرهنگی)، سازمانها میتوانند استراتژی تطبیقی و چابک را توسعه دهند.
انتهای پیام/
source